هنگامی‌که جواهرفروشان می‌خواهند ارزش سنگ‌های قیمتی را در نزد خریداران بالا ببرند و آن را به اثبات برسانند، سخن از معامله پیرکارتیر Pierre Cartier در سال ۱۸۱۱ را به میان می‌آورند که در ازای یک رشته مروارید طبیعی، ساختمانی را در خیابان پنجم منطقه مشهوری از مانهاتان خریداری و بعدها آن را تبدیل به دفتر مرکزی عرضه جواهرات فرانسوی در آمریکا می‌کند.
با وجود آن‌که صرف یک میلیون دلار برای انجام معامله مزبور مبلغ هنگفتی به نظر می‌رسد، اما در مقایسه با معامله چند میلیون دلاری سرزمین در قبال دریافت جواهر حدود ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و پیشنهاد دو شهر توسط حاکم چین در ازای اخذ مجموعه‌ای گران‌بها از آثار هنری جید Jade ، چندان قابل ملاحظه به شمار نمی‌آید. اگر چه در نهایت، این اقدام عملی نشد اما باعث شد نقش جید به عنوان گنجینه‌ای گران‌بها در تاریخ چین و اهمیت آن در طی ۵۰۰۰ سال گذشته آشکار شده و این کشور در زمینه مهارت و تخصص در ساخت آثار هنری مزین به جید به عنوان مرکز اصلی عرضه در جهان شناخته شود.
نفریت (سیلسیکات کلسیم و منیزیم) همان جید است که در معامله سنگ در ازای زمین مطرح شد. این نوع جید را با جیدیت Jadeite اشتباه نگیرید که این اواخر با نام جانی نفریت Nephrite&#۳۹;s Johnny در دسترس قرار گرفته و سال‌های پس از میلاد مسیح برای اولین بار در تاریخ چین مورد توجه قرار گرفت.
از روز اول ورود به چین، جیدیت (سیلسیکات کلسیم و منیزیم) جایگزین نفریت شد و حکم جید مورد نظر و دلخواه هنرمندان و طرفداران را پیدا کرد. در نتیجه به گفته فردوارد Freed Ward (عکاس و روزنامه‌نگار)، اکثر چینی‌ها، تاریخچه نفریت و عظمت آن را در طول اعصار گذشته فراموش کرده‌اند و تنها تعداد معدودی از آن‌ها به درک این نکته نائل آمده‌اند.
امروزه با گذشت دو قرن از ورود جیدیت به چین، نفریت جایگاه اولیه خود را از دست داده و در سطح زیورآلات معمولی قرار گرفته است. حتی یافته‌های جدید نفریت در نیوزلند، کلمبیا و بریتانیا که بهترین نمونه‌های آن با داشتن رنگ و درخشش خاص خود با جیدیت برمه به رقابت برمی‌خیزند، نتوانسته است از سقوط نفریت و تقلیل موقعیت آن در کشور چین جلوگیری کند.
به منظور احیا مجدد جایگاه از دست رفته نفریت پس از تاخیری طولانی مدت، لازم است به زیبایی بازگردیم که هنوز به عنوان جید در جهان بر سر زبان‌ها بود. از نقطه نظر فرهنگی، نفریت در چین بیش از دیگر تمدن‌های آن دوران اهمیت داشته است. ممکن است زمرد در نزد مصریان و الماس از نظر هندیان قابل ستایش بوده و روم ارتش خود را برای یافتن مروارید و کهرب بسیج کرده باشد، اما ارزش نفریت از نظر چینی‌ها تا حدی است که حکام آن حاضر بودند کل شهرهای خود را برای دریافت نمونه‌های کار شده‌ای از آن به طرف معامله ببخشند. چه عاملی سبب می‌شود که نفریت در نزد حاکمان تا این درجه از اهمیت و ارزش برخوردار باشد؟
