توصیف کلی
نام تورمالین برگرفته شده از واژه ی محلی سیلانی تورامالی (Turamali) به معنی سنگ های با رنگ های مختف می باشد. این کانی برای اولین بار در سال ١٧٠۳میلادی توسط هلندی ها از سری لانکا به اروپا برده شد؛ از آن به بعد تحت نام گوهر تورمالین در بین مردم خوانده می شود.
تورمالین یک سیلیکات بُر است و در مناطق حاوی سنگ های پگماتیتی به شکل بلورهای ستونی کشیده و بلند و با رنگ های مختلفی در طبیعت یافت می شود، به همین دلیل تورمالین ها را نسبت به رنگشان به گونه های مختلفی تقسیم کرده اند. مهم ترین آن ها عبارت از: روبی لایت، پارایبا، چشم گربه ای، هندوانه ای، کروم دراویت و تورمالین صورتی می باشند. دربین آن ها پارایبااز ارزش بسیار بالایی برخوردار است. عامل رنگ دهنده در این کانی نسبت به رنگ متغیر است ولی در مجموع عنصرهای کروم، منگنز، نیکل، کبالت، وتیتان باعث ایجاد رنگ در کانی می شوند؛ البته برای بهبود رنگ تورمالین آن را به وسیله حرارت دادن، پرتو افکنی و وپر کردن ترک ها با روغن ترمیم می کنند. از لحاظ شفافیت نیز تورمالین های با رنگ آبی و آبی متمایل به سبز از شفافیت بالاتری برخوردارند، در صورتی که تورمالین های قرمز و صورتی حاوی ناخالصی هایی هستند که با چشم دیده می شوند.؛ همچنین ناخالصی روتیل سوزنی به وفور در تورمالین دیده می شود، در ضمن تورمالین دارای چند رنگی زیاد و شدید است. لازم به ذکر است برای تمیز کردن تورمالین ها نباید از الترسونیک و بخارشور استفاده کرد؛
همچنین آمریکایی ها تورمالین را نماد و سنگ ملی خود می دانند.
کشورهای برزیل، برمه، استرالیا، افغانستان، کنیا، ماداگاسکار، روسیه، آمریکا و تانزانیا از تولید کنندگان بزرگ تورمالین محسوب می شوند.
اعتقادات: برای محافظت از انرژی های منفی توصیه شده. خانم ها از تورمالین صورتی و آقایان از تورمالین سبز استفاده می کنند.
