01. مفاهیم پایه بازارهای مالی

• نظام مالی چیست؟

  یک نظام مالی می‌تواند در سطح جهانی، منطقه‌ای و یا شرکتی تعریف شود. نـظام مالی در سطح شرکت مجموعه‌ای از روش‌های پیاده‌سازی شده است که فعالیت‌های مالی شرکت را دنبال می‌نماید. در مقیاس منطقه‌ای، نـظام مالی نظامی است که وام دهندگان و وام گیرندگان را قادر می‌سازد تا منابع خود را با یکدیگر معاوضه کنند. نظام مالی جهانی، اساساً یک نظام منطقه‌ای بزرگ است که شامل همه نهادهای مالی در همه جنبه‌ها شامل مؤسسات مالی و وام دهندگان و وام گیرندگان در مقیاس جهانی می‌شود.
  
  توضیحاتی در مورد نـظام مالی
  
  اجزای مختلفی وجود دارد که به نظام مالی در سطوح مختلف شکل می‌دهد: در سطح شرکت نـظام مالی شامل همه جنبه‌های مالی می‌شود. به طور مثال، می‌تواند شامل معیارهای حسابداری، برنامه‌های درآمدی و هزینه ای، حقوق و مزایا و تائید ترازنامه باشد. نظام‌های مالی منطقه‌ای شامل بانک ها و سایر نهادهای مالی، بازارهای مالی و خدمات مالی هستند. از یک دیدگاه جهانی، نظام‌های مالی صندوق بین‌المللی پول، بانک های مرکزی، بانک جهانی و بانک های بین‌المللی که خدمات وامی به همه کشورها ارائه می‌دهند، شامل می‌شود.

• نظام مالیاتی (Taxes) چیست؟
  مالیات پرداختی است الزامی و بلاعوض. مالیات ممکن است به شخص،موسسه، دارایی و غیره تعلق گیرد. و مالیات مهمترین بخش از درامدهای اکثر کشورهای جهان از تولید ناخالص ملی محسوب می شود. و یکی از شاخص های اقتصادی که مدنظر سرمایه گذاران است و سعی می کنند با توجه به نوع فعالیتی که انجام می دهند کشوری را انتخاب کنند که در ان زمینه مالیات کمتری دارد.

  درامدهای مالیاتی از دو روش مالیات مستقیم و مالیات غیرمستقیم حاصل می شود.

  مالیات مستقیم را می‌توان مالیات بر درآمدها، سود یا مالیات بر ثروت و امثال آن نیز نامید. این مالیات بطور مستقیم از درآمد یا دارایی افراد حقیقی و حقوقی اخذ می‌شود.

  مالیات غیر مستقیم مالیاتهایی هستند که پرداخت کننده آن فرد معینی نیست و دارای قابلیت انتقال بالایی است. مالیات غیر مستقیم، روی مصرف کالاها و فعالیتهایی وضع می‌شود که بطور غیر مستقیم روی درآمد مؤثر می‌باشد.

  انواع مالیات

  ۱.مالیات شرکت ها(Corporate Tax): بصورت سالیانه شرکت ها موظف هستند بخشی از سود را به عنوان مالیات به دولت پرداخت نمایند در کشور ما شرکت ها ۲۰ درصد از سود خود را به عنوان مالیات پرداخت می کنند.

  ۲.مالیات بر در امد شخصی (Personal Income Tax): به مالیاتی که از مجموعه درامدهای که یه شخص اخذ می شود مالیات بر در امد گفته می شود و امکان دارد درامدهای اشخاص متنوع باشند از حقوق ماهیانه گرفته تا اجاره اپارتمان،

  ۳.مالیات فروش یا مالیات ارزش افزوده (Sales Tax):

  ۴.مالیات حق پرداخت بیمه تامین اجتماعی (Social Security Tax): که شامل دو بخش می شود حق بیمه ای که کارفرما به دولت پرداخت می کند و حق بیمه ای که کارمند به دولت می دهد.

  نکات کاربردی در مورد مالیات ها

  ۱.کاهش و افزایش نرخ مالیات ها رابطه مستقیم با افزایش وکاهش (تولید ناخالص ملی، تورم و نرخ بیکاری دارد) مثلا هنگامی که رشد تولید ناخالص ملی کاهش می یابد دولت با کاهش نرخ مالیاتی پراختی از شرکت ها از ۲۰ درصد به ۱۰ درصد، می تواند اهرمی باشد برای افزایش سرمایه گذاری در کسب و کارها و در نتیجه شاهد افزایش تولید ناخالص ملی در مرور زمان خواهیم شد. و یا اگر هدف دولت افزایش اشتغال باشد می تواند با کاهش نرخ حق بیمه پراختی از طرف کارفرما باعث استخدام هایی جدید شود.

  ۲. تصمیمات افزیش مالیات باید از قبل به اطلاع شرکت ها و افراد جامعه برسد تا برای نرخ جدید مالیاتی خود را اماده کنند مثلا در ژاپن از دو سال قبل افزایش نرخ مالیات به اطلاع عموم می رسد.
• نمودار تعدیل شده چیست؟

  نمودار تعدیل شده به نموداری گفته می‌شود که اثر شکاف‌های قیمتی ایجاد شده به واسطه افزایش سرمایه و یا تقسیم سود نقدی از آن حذف شده است. با توجه به این ویژگی، بسیاری از تحلیل‌گران، نمودارهای تعدیل‌شده را برای تحلیل تکنیکال و استفاده از اندیکاتورها و اسیلاتورها مناسب می‌دانند. توجه به این نکته ضروری است که به دلیل عدم نمایش شکاف‌های قیمتی، این دسته از نمودار‌ها گزینه مناسبی برای بررسی تاریخچه سهم و شکاف‌های قیمتی آن در طول زمان نیستند . 

• نمودار تعدیل نشده چیست؟

  نمودار تعدیل نشده، به نموداری گفته می‌شود که علاوه بر عوامل قیمتی، دربرگیرنده عوامل بنیادی نیز هست. در این دسته از نمودارها علاوه بر نوسانات قیمت نماد، شکاف‌های قیمتی ایجاد شده در اثر افزایش سرمایه و تقسیم سود نقدی نیز همانگونه که اتفاق افتاده‌اند، نشان داده می‌شود. به علت وجود این شکاف‌‌های قیمتی، برخی از تحلیلگران، استفاده از اندیکاتورها و اسیلاتورها را بر روی نمودارهای تعدیل نشده توصیه نمی‌کنند و از این نمودارها صرفا برای بررسی سقف‌های تاریخی و حساسیت‌های قیمت در طول زمان استفاده می‌کنند.

• نهادها و تشکل‌های تحت نظارت چیست؟

  کلیه نهادها و تشکل‌هایی که بر اساس قانون، مجوز تاسیس یا فعالیت خود را از شورا یا سازمان دریافت نموده باشند از قبیل بورس‌ها، بازارهای خارج از بورس، کانون‌ها، بازارهای مشتقه، بورس‌های کالایی، شرکت‌های سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه و نهادهای مالی.

• نهادهای عمومی غیردولتی چیست؟

  نهادهایی را گویند که به حکم قانون ایجاد می شوند. نظیر بنیاد تعاون مستضعفان . بنیاد شهید ، ستاد اجرائی فرمان امام ، شهرداری ها. برای انجام معاملات بانکی (تسهیلات- ضمانتنامه- گشایش اعتبار) نیاز به اخذ مجوز ماده22 قانون عملیات بانکی می باشد . 

• هزینه عملیاتی چیست؟

  هزینه عملیاتی به هزینه‌های مربوط به فعالیت‌های عادی و مستمر شرکت گفته می‌شود. هزینه‌های عملیاتی در حالت کلی به دو نوع ثابت و متغیر تقسیم می‌شوند. هزینه‌های عملیاتی ثابت مانند اجاره‌بها، تجهیزات، بیمه و غیره، با تغییر میزان فروش، تغییر نمی‌کنند. اما هزینه‌های عملیاتی متغیر مانند هزینه مواد اولیه، بسته به میزان فروش، متغیر است. کاهش هزینه‌های عملیاتی بدون لطمه وارد کردن به کیفیت خدمات و محصولات قابل ارائه، یکی از روش‌های افزایش سودآوری شرکت است.

• هزینه غیر عملیاتی چیست؟

  هزینه غیر عملیاتی، مخارج غیر جاری یک شرکت هستند که با فعالیت‌های مستمر و جاری آن شرکت ارتباطی ندارند. در واقع کلیه هزینه‌هایی که به صورت مستقیم و دائم در ارائه خدمات، فروش کالا یا تولید نقش دارند، جزء هزینه‌های عملیاتی هستند و مابقی هزینه‌ها، به عنوان هزینه‌های غیر عملیاتی محسوب می‌شوند. از جمله هزینه‌های غیر عملیاتی می‌توان به بهره و سایر هزینه‌های مرتبط با استقراض اشاره نمود.

• هزینه فرصت چیست؟

  هزینه فرصت به معنای هزینه‌های ناشی از رد بهترین گزینه جایگزین، در هنگام اخذ یک تصمیم است. به عبارت دیگر، چنانچه شخصی از میان چندین گزینه متفاوت یکی را انتخاب کند، هزینه فرصت وی برابر است با هزینه ناشی از رد بهترین گزینه ممکن که از آن صرف نظر کرده است. در واقع هرگاه تصمیم به استفاده از یک منبع بگیریم، از فرصت استفاده کردن از آن منبع در جایی دیگر و به شکلی دیگر، چشم‌پوشی کرده‌ایم. هزینه فرصت را می‌توان برای هر چیز دارای ارزش و مطلوبیت تعریف کرد و صرفاً مربوط به مسائل مادی نیست.

• واحد سرمایه گذاری چیست؟

  مجموعه دارایی‌های یک صندوق سرمایه گذاری به بخش‌های کوچکی تقسیم می‌شود که به هر کدام از این بخش‌ها، واحد یا یونیت سرمایه گذاری گفته می‌شود. به عبارت دیگر، به کوچک‌ترین جزء سرمایه گذاری در هر صندوق، واحد سرمایه گذاری گفته می‌شود. در واقع اگر صندوق سرمایه گذاری را یک ساختمان در نظر بگیریم، هر واحد از صندوق یک آجر از این ساختمان لحاظ می‌شود. حداقل سرمایه مورد نیاز برای سرمایه گذاری در صندوق‌ها در امیدنامه آن‌ها مشخص می‌شود و در صندوق های مبتنی بر صدور و ابطال، معمولا به اندازه خرید یک واحد سرمایه گذاری از آن‌هاست. در صندوق های قابل معامله نیز به اندازه حداقل ارزش سفارش خرید قابل ارسال از طریق سامانه معاملاتی آنلاین کارگزاری‌هاست و کوچک‌ترین جزء سرمایه صندوق می‌باشد .

• واحد سنجش تغییرات جفت ارزها (PIPs, Points) به چه معناست؟
  به علت حجم بالای معاملات در بازار تبادلات ارزی (مبادلات ارز) معمولا نرخ برابری ارزها تا پنج رقم صحیح و اعشار محاسبه می شوند. در اغلب موارد، در ارزهای اصلی به جز ین ژاپن برابری ارزها به شکل یک رقم صحیح و چهار رقم اعشار آورده می شوند. در جفت ارزهایی که نرخ برابری آنها تا چهار رقم اعشار محاسبه می شود، به رقم چهارم بعد از اعشار پیپ (Pips) یا (Point) می گویند. مثلا اگر قیمت یورو به دلار از ۱٫۳۳۸۲ به ۱٫۳۳۸۴ برسد، می گوییم ۲ پیپ افزایش یافته است. به عنوان یک مثال دیگر اگر قیمت پوند به دلار از ۱٫۸۸۵۵ به ۱٫۸۷۵۷ برسد می گوییم نرخ برابری پوند به دلار ، ۹۸ پیپ کاهش یافته است. در جفت ارزهایی که شامل ین ژاپن هستند(و طبق آنچه گفته شد تا دو رقم اعشار محاسبه می شوند) رقم دوم بعد از اعشار را پیپ یا پوینت می نامیم. به عنوان مثال اگر قیمت GBP/JPY از ۱۸۸٫۹۹ به ۱۸۸٫۸۸ برسد می گوییم ۱۱ پیپ افزایش یافته است.
• واحدهای سرمایه‌گذاری نزد سرمایه‌گذاران چیست؟

  واحدهای سرمایه‌گذاری است که در یک زمان معین براساس گواهی‌های سرمایه‌گذاری صادره، در مالکیت سرمایه‌گذاران است.

• وارانت (Warrant) چیست؟
  وارانت Warrant به یکی از ابزار مشتق گویند که دارنده آن حق خرید (و نه اجبار در خرید) از صادر‌کننده مشتق را به قیمت خاص در بازه زمانی خاصی که هر دو از قبل تعیین شده‌اند دارد.

  وارانت‌ها معمولا ابزاری هستند که اضافه بر ابزار مقروضه و برای شیرین نمودن آن ارائه می‌شوند و بدین دلیل به آنها شیرین کننده نیز می‌گویند. تفاوت اصلی وارانت با کال آپشن در این است که وارانت معمولا از سوی شرکت‌ها صادر شده و تضمین می‌گردند که این حقیقت درباره کال اپشن صدق نمی‌کند.
• واسطه گری مالی چیست؟

  موسسه مالی که به صورت واسطه بین دو طرف یک تراکنش مالی نظیر عرضه کنندگان وجوه و متقاضیان وجوه فعالیت می‌کند، واسطه گری مالی گفته می‌شود.‌ درحالی‌که بانک ها نوعی واسطه گری مالی به شمار می‌روند، این بخش همچنین شامل سایر نهادهای مالی همچون شرکت تأمین سرمایه، کارگزاری، صندوق سرمایه گذاری و صندوق بازنشستگی است. واسط گری مالی مزایای بسیاری برای مصرف کنندگان خدمات آن ارائه می‌دهد که شامل امنیت، نقدینگی و صرفه‌جویی در مقیاس می‌شود.
  
  توضیحاتی در مورد واسطه گری مالی
  
  واسط گری مالی شامل طیف گسترده‌ای از نهادها از نظر اندازه و مقیاس عملیات است که از یک کارگزار بیمه کوچک تا نهادهای بزرگی که انواع خدمات مالی شامل بانکداری تجاری، سرمایه گذاری و مدیریت دارایی را ارائه می‌دهند، شامل می‌شود.
  در یک سری حوزه‌های خاص همچون سرمایه گذاری، پیشرفت‌های تکنولوژی تهدید به حذف واسطه گری مالی می‌نمایند، پدیده‌ای که به آن واسطه زدایی می‌گویند. به طور مثال، ظهور کارگزاری های آنلاین منجر به عبور میلیون‌ها سرمایه گذار فعال از کارگزاری های سنتی و سرمایه گذاری مستقیم در بازارها شده است. واسطه زدایی تهدید کوچکی برای سایر حوزه‌های مالی همچون بانکداری و بیمه به حساب می‌آید.

• وال استریت (Wall Street) چیست؟
  خیابان وال یا Wall Street نام خیابانی در قسمت جنوبی شهر منهتن در نیویورک است که محل اصلی بورس سهام نیویورک بوده و این خیابان از نظر تاریخی محل بزرگترین بانک‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری دنیا می‌باشد.

  در سال 1953 ساکنین هلندی نیویورک دیواری برای دفاع از خود در برابر نیروهای بریتانیایی می‌سازند که اسم این خیابان برگرفته از آن دیوار می‌باشد.

  البته شایان ذکر است که این اسم بطور عامیانه برای مجموعه بانک‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری بزرگ استفاده می‌شود و منظور از وال‌ استریت شرکت‌های غول‌آسای بانکی و سرمایه‌گذاری است.
• وام دهنده چیست؟

  شخصی که پولی را برای دیگری فراهم می‌کند و انتظار دارد که آن مقدار پول به همراه بهره یا هزینه پول، مجدداً به او بازپرداخت شود. وام دهنده می‌تواند یک شخص یا یک گروه دولتی یا خصوصی باشد. وام دهندگان به دلایل مختلفی پول موردنیاز دیگران را فراهم می‌کنند، مثل وام خرید خانه، وام خرید اتومبیل یا وام برای راه‌اندازی یک کسب و کار کوچک.
  
  توضیحاتی در مورد وام دهنده
  
  وام‌دهنده پول نقد یا اعتبار به وام گیرنده پرداخت می‌کند و وام گیرنده باید پول یا اعتبار دریافتی را به همراه مقادیری بیشتر ماهیانه مثل پرداخت وام مسکن یا به‌صورت یک‌جا مثل کمپین‌های “حالا بخر بعداً پرداخت کن” تبلیغاتی پرداخت کنند.

• وجه تضمین چیست؟

  یکی از مواردی که در خصوص قراردادهای مشتقه مانند قرارداد‌های آتی و اختیار معامله تعیین می‌شود، وجه تضمین قرارداد است. اتاق پایاپای بورس کالا طرفین معامله را ملزم می‌کند که درصدی از ارزش معامله را به عنوان وجه تضمین قرارداد، به حساب در اختیار بورس کالا واریز کنند. در ادامه نیز با توجه به تغییرات قیمت، موجودی حساب طرفین قرارداد به صورت روزانه تعدیل می‌شود. هر یک از طرفین قرارداد نیز باید موجودی حساب خود را در یک سطح حداقلی نگه دارد. این اقدام منجر به کاهش ریسک نکول طرفین قرارداد در سررسید آن می‌شود.

• وجه نقد چیست؟

  وجه نقد پول یا سکه رایج قانونی است که می‌تواند برای مبادله و خرید کالاها، پرداخت بدهی یا بهره‌مندی از خدمات مورداستفاده قرار گیرد. وجه‌نقد بعضی‌اوقات شامل ارزش دارایی‌هایی است که می‌توانند به سرعت به وجه نقد تبدیل شوند، آن‌چنان‌که شرکت‌ها معمولاً این دارایی‌ها را به‌عنوان دارایی‌های نقد یا معادل (شبه) نقد در صورتحسابهای مالی گزارش می‌کنند.
  
  توضیحاتی در مورد وجه‌نقد
  
  وجه نقد یعنی پول به شکل فیزیکی آن. وجه نقد معمولاً شامل حساب های بانکی و اوراق مشارکت قابل فروش در بازار، همچون اوراق مشارکت دولتی می‌شود. گرچه وجه‌نقد معمولاً به پولی که در جیب داریم اشاره می‌کند، ولی این اصطلاح می‌تواند برای مشخص کردن پول در حساب های بانکی، جاری و یا هر شکل دیگری از ارز که به آسانی قابل دسترسی بوده و می‌تواند به سرعت به شکل فیزیکی وجه نقد درآید، مورد استفاده قرار گیرد.
  وجه‌نقد فیزیکی ساده‌ترین، پذیرفته‌شده‌ترین و قابل‌اعتمادترین شکل پرداخت است و به همین دلیل بسیاری از فروشگاه‌ها فقط وجه‌نقد قبول می‌کنند. چک های بانکی ممکن است برگشت بخورند و کارت های بانکی هم ممکن است در برخی فروشگاه موردقبول نباشند، ولی وجه نقد فیزیکی به هیچ کار اضافی نیاز ندارد؛ اما این روزها مردم دیگر زیاد وجه نقد با خود حمل نمی‌کنند، چون اعتماد به بانکداری الکترونیکی و سیستم های پرداخت کارتی و آنلاین بالا رفته است.
  در مبحث امور مالی و بانکداری، وجه نقد دارایی‌های جاری شرکت، یا هر دارایی که می‌تواند در طول یک سال به وجه‌نقد تبدیل گردد، نشان می‌دهد. جریانات نقدی شرکت میزان وجه نقدی را که یک شرکت دارد بعد از در نظر گرفتن درآمد و وجه نقد و دارایی‌های خارج شده، نشان می‌دهد و می‌تواند منبع خوبی برای سرمایه گذاران احتمالی باشد. صورتحساب جریانات نقدی یک شرکت همه پول های نقد دریافتی، همچون سود و همه پول های نقد خارج شده که برای پرداخت هزینه هایی چون تجهیزات و سرمایه گذاری ها خرج شده، به نمایش می‌گذارد.
  
  شکل‌های وجه نقد در گذشته
  
  وجه نقد از زمانی که کالاها و خدمات معامله می‌شدند، مورد استفاده بوده و شکلش به فرهنگ مکانی که در آن بود، بستگی داشت. بیشتر تمدن‌ها در طول چهار هزار سال گذشته از سکه‌هایی استفاده می‌کردند که به وسیله فلزات گران‌بها نظیر مس، برنز (عیاری از مس و قلع) نقره و طلا ضرب می‌شد و به‌عنوان وجه‌نقد از آن استفاده می‌کردند، گرچه برخی تمدن‌های دیگر از صدف‌های دریایی، نمک و شکر به‌عنوان پول نقد استفاده می‌کردند.
  امروزه وجه‌نقدیا شامل سکه بوده که معمولاً از ارزش فلز آن صرف‌نظر می‌شود و یا از کاغذ است. این شکل نوین از وجه‌نقد با نام پول بدون پشتوانه شناخته می‌شود.
  پول کاغذی شکل جدیدتری از وجه‌نقد است که قدمت آن به قرن هیجدهم میلادی می‌رسد و ارزش آن به وسیله باور کاربران به حمایت دولت از ارز باز می‌گردد. این توانایی برای تعیین قیمت دارای تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد بوده است. این امر می‌تواند بر تورم، یا نرخی که در آن قیمت های کالاها و خدمات افزایش می‌یابد، تأثیرگذار باشد. هرچه قیمت ها بیشتر دچار تورم شوند، قدرت خرید هر اسکناس یا سکه هم کاهش می‌یابد. تورم می‌تواند باعث مشکلات زیادی برای اقتصادی شود که هنوز این مفهوم را درک نکرده است. در کل، نگه‌داشتن تورم در یک مقدار کمینه و دوری از انقباض قیمت ها، روش خوبی است. انقباض قیمت مفهومی است که در برابر تورم قرار دارد و به معنی تقلیل و کاهش قیمت ها است و ادامه‌دار بودن آن اغلب به رکود اقتصادی منجر می‌شود . ظهور چک ها، کارت های نقدی، کارت های اعتباری و اخیراً بانکداری آنلاین، نیاز مردم به حمل وجه نقد را کاهش داده است.

• ورشکستگی چیست؟

  ورشکستگی نوعی اقدام قانونی است که گریبان گیر افراد یا شرکت‌هایی می‌شود که قادر به پرداخت بدهی های انباشته‌شده خود نیستند. فرآیند ورشـکستگی عموماً با یک دادخواست که معمولاً توسّط شخص بدهکار تهیه می‌شود آغاز می‌گردد. همه دارایی های طرف بدهکار مورد ارزیابی قرار می‌گیرند تا از طریق فروش دارایی های او برای بازپرداخت بخشی از بدهی ها مورداستفاده قرار گیرند. به‌محض تکمیل فرآیند ورشکستگی، بدهکار از زیر بار تعهد دیونی که پیش از ورشکستگی پذیرفته بود، رها می‌شود.
  
  توضیحاتی در مورد ورشکستگی
  
  ورشـکستگی به افراد یا کسب‌وکارها این فرصت را می‌دهد تا با بخشش دیونی که قابل پرداخت نیستند شروع تازه‌ای داشته باشند. از سویی دیگر طلبکاران نیز این شانس را خواهند داشت تا با فروش دارایی های طرف بدهکار، بخشی یا همه طلب خود را دریافت کنند.

• ویژگی های مثبت یا امتیازات بورس های جهانی چیست؟
  A) فعالیت ۲۴ساعته بازار – به علت باز بودن بانک ها و موسسات مالی گوناگون در سراسر جهان و وظیفه اعلام قیمت در هر ساعتی از شبانه روز (به جز شنبه و یکشنبه) در هفته بازار تبادلات ارزی فعال و امکان معاملات وجود دارد.

  B) وجود همیشگی خریدار و فروشنده – حجم بالای معاملات که به آن اشاره شد و تعدد شرکت کنندگان باعث شده در هر زمانی، امکان نقد شوندگی معاملات وجود داشته باشد و همیشه خریدار و فروشنده ای در نقطه مقابل فعالیت شما در بازار وجود دارد. همیشه بانک ها و موسسات طرف تجاری معامله گران مسئول نقد کردن دستورات شما در بازار هستند و از این نظر هیچ نگرانی مانند بورس های دیگر برای پیدا شدن خریدار و فروشنده وجود ندارد.

  C) معاملات دو طرفه – برای کسب سود در مورد کالاها فقط می توان از پیش بینی روند صعودی قیمت ها استفاده کرد ولی در بازار ارز به علت اینکه معاملات بر اساس ارزش گذاری دو نوع پول تعیین می گردد، با افزاریش ارزش یک ارز متقابلا ارزش ارز مقابل کاهش می یابد به همین دلیل نه تنها از روند صعودی افزایش ارزش یک ارز بلکه از روند نزولی کاهش ارزش یک ارز می توان سود گرفت. روند نزولی ارزش یک ارز در اصل روند صعودی ارزش ارز متقابل می باشد.

  D) معاملات لحظه ای – خرید و فروش لحظه ای از هر نقطه ای از جهان، تنها با دسترسی به اینترنت یا تلفن. مزیت دیگر معاملات لحظه ای شفاف و یکسان در بازار است که تا خبری به صورت جهانی و عمومی انتشار نیابد تاثیری بر بازار ندارد.

  E) احتمال کم تغییرات قیمت – به علت حجم بالای جابجایی مالی در بازار تبادلات ارزی و درعین حال تعداد زیاد معامله گران، به همراه نوع قراردادهای متفاوتشان در بازار، احتمال کمی برای جابجایی شدید و زیاد در بین جفت ارزهای اصلی وجود دارد. معمولا در بازار تبادلات ارزی در بین جفت ارزهای اصلی و مهم، روزانه بصورت میانگین یک تا دو درصد جابجایی را نسبت به ارزش ذاتی آن جفت ارز شاهد هستیم که در مقایسه با بازارهای کالا یا سهام مقدار کمتری است.

  F) اهرم افزایش سرمایه – تسهیلات سرمایه گذاری از سوی کارگزار به صورت وام به خریدار برای انجام معاملات انجام می شود. میزان این تسهیلات در بازار های مختلف متفاوت و گاه تا چند صد برابر اصل سرمایه می باشد. بدیهی است که حد ضرر به اندازه اصل سرمایه می باشد اما محدودیتی برای کسب سود وجود ندارد.
• پرایس اکشن چیست؟

  پرایس اکشن (Price Action) یکی از روش‌های معامله‌گری در بازارهای مالی است که معامله‌گر فقط بر اساس نمودار قیمت سهم، رفتار قیمت سهم را تحلیل کرده و بر اساس آن اقدام به معامله می‌کند. در پرایس اکشن مواردی مانند پارامترهای بنیادی و استفاده از اندیکاتورها نادیده گرفته می‌شود و معامله‌گر نمودار قیمت را در ساده‌ترین حالت خود تحلیل می‌کند. استراتژی‌های معاملاتی متعددی برای پرایس اکشن وجود دارد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به پین بار (Pin bar)، اینساید بار (Inside bar) و فیکی (Fakey) اشاره کرد.

• پرتفوی چیست؟

  تعریف پرتفوی چیست؟
  
  گروهی از دارایی های مالی مثل سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و معادل‌های پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله، پرتفوی یا سبد دارایی ها (به فرانسوی: Portfolio) گفته می‌شود. پـرتفوی به صورت مستقیم توسط سرمایه گذاران نگه‌داری شده و یا به وسیله حرفه‌ای‌های عرصه مالی مدیریت می‌شود.
  
  توضیحاتی در مورد پرتفوی
  
  احتیاط حکم می‌کند که سرمایه گذاران باید یک پرتفوی سرمایه گذاری بر حسب میزان تحمل ریسک و اهداف سرمایه گذاری خود تشکیل دهند. به پرتـفوی سرمایه گذاری به شکل یک کیک که به چند قسمت با اندازه‌های مختلف تقسیم شده و برای تهیه هر قسمت از مواد و طعم‌دهنده‌های مختلف استفاده شده، نگاه کنید.
  به طور مثال، یک سرمایه گذار ریسک گریز و محافظه کار ممکن است پرتفوی‌ای با سهام شرکت‌های بزرگ، صندوق های سرمایه گذاری در شاخص، اوراق قرضه یا مشارکت و همین‌طور سپرده بلندمدت بانکی با نقد شوندگی بالا داشته باشد. در مقابل، یک سرمایه گذار ریسک پذیر ممکن است سهام چند شرکت کوچک را به سهام یک شرکت رو به رشد با سرمایه بزرگ بیفزاید و در اوراقی با ریسک و بازده بالا سرمایه گذاری کند، همین‌طور به دنبال املاک، فرصت‌های سرمایه گذاری بین‌المللی و سایر فرصت‌های برای بزرگ‌تر کردن پرتفوی خود باشد.معمولاً در زبان فارسی از نام‌های دیگری نظیر پورتفولیو، سبد سهام و سبد دارایی ها به جای پرتـفوی استفاده می‌شود.
  
  معنای پرتفوی در بورس چیست؟
  
  وقتی شما در بازار بورس و در سهام مختلف سرمایه گذاری می کنید، در واقع یک پرتفوی بورسی برای خود ایجاد کرده اید که در آن سهام چندین شرکت مختلف قرار دارد. وقتی هم در مورد مدیریت ریسک و خرید سبد سهام در بورس صحبت میشود دقیقا منظور همین است که از خرید تک سهم و سرمایه گذاری تمام پول خود در یک سهم خودداری کنید و به جای آن کل سرمایه خود را به سه، چهار یا پنج بخش تقسیم کنید و هر قسمت را در یک شرکت سرمایه گذاری کنید. در تشکیل پرتفو شما باید از دانش تحلیلی شامل تحلیل بنیادی سهام و همینطور تحلیل تکنیکال آن آگاهی داشته باشید. به علاوه وقتی می خواهید هر بخش از سرمایه خود را به یک شرکت اختصاص دهید برای اینکه اصول متنوع سازی را رعایت کنید لازم است شرکتهایی را که انتخاب میکنید در چند صنعت مختلف بورسی باشند. همینطور میتوانید بخشی از سهام خود را به شرکتهای بزرگ بازار و بخشی دیگر را به شرکتهای کوچک و پرنوسان اختصاص دهید.
  
  مفهوم پرتفوی بهینه سهام و مرز کارایی چیست؟
  
  مفهوم پرتفوی بهینه سهام از شاخه‌های نظریه پرتفوی مدرن است. این نظریه فرض می‌کند که سرمایه گذاران در حالی دیوانه‌وار به دنبال حداقل کردن ریسک خود هستند که برای بیشترین بازده ممکن هم تلاش می‌کنند. مبنای این نظریه آن است که سرمایه گذاران به شکل عقلایی عمل خواهند کرد و همیشه تصمیماتی می‌گیرند که ضمن پذیریش مقدار قابل قبولی ریسک، بازده سرمایه گذاری آن‌ها را بیشینه می‌کند.هری مارکویتز در سال ۱۹۵۲ مفهوم پرتفوی بهینه را مطرح کرد و به ما نشان داد که این امکان وجود دارد تا در عین واحد هزاران پرتفوی مختلف با سطوح متفاوت ریسک و بازده تشکیل داد. این به عهده سرمایه گذار است که تصمیم بگیرد چه مقدار ریسک را می‌تواند تحمل کند و در قبال آن میزان ریسک پرتفوی خود را به‌گونه‌ای متنوع سازی کند که بیشترین بازده ممکن را به دست آورد. اینجاست که مفاهیمی چون متنوع سازی و تخصیص دارایی‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند.
  اگر به موضوع پرتفوی بهینه سهام علاقه دارید پیشنهاد میکنیم حتماً مقاله پرتفوی بهینه سهام: روی مرز کارایی حرکت کنید را مطالعه کنید.
  
  تنوع بخشی پرتفوی یعنی چه؟
  
  تنوع بخشی سبد سهام یک تکنیک برای مدیریت ریسک است. برای استفاده از این تکنیک شما باید انواع مختلفی از ابزارهای سرمایه گذاری را در یک پرتفوی با هم ترکیب کنید تا تأثیری را که هر یک از این ابزارها بر عملکرد کل پرتفوی خواهد داشت به حداقل برسانید. ابزارهای سرمایه گذاری شامل سهام، صندوق های سرمایه گذاری، اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی، طلا و ارز می‌شود. تنوع بخشی ریسک پرتفوی شما را کاهش می‌دهد. مدیران مالی می‌توانند با فرمول‌های پیچیده‌ای به شما نشان دهند که تنوع بخشی چگونه می‌تواند ریسک سرمایه گذاری را کاهش دهد.
  
  چرا تنوع بخشی پرتفوی مهم است؟
  
  یکی از خطراتی که همواره سرمایه گذاران و فعالان بازار بورس را تهدید می‌کند، نوسانات قیمت سهام است. ازآنجایی‌که بسیاری از سرمایه گذاران بورسی نمی‌توانند نوسانات کوتاه‌مدت بازار سهام را پیش‌بینی و با استراتژی‌های سرمایه گذاری مختلف خطرات نوسان پذیری قیمت را کنترل کنند، همواره متخصصان پیشنهاد می‌کنند که سرمایه گذاران از تنوع بخشی پرتفوی خود به عنوان بهترین راه برای تسهیل این مسیر استفاده کنند. توصیه‌ای که احتمالاً آن را با عبارتی نظیر «همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید» شنیده‌اید.
  ما در مقاله تنوع بخشی پرتفوی: دستورالعملی کاربردی برای تنوع بخشی سه گام مهم برای تنوع بخشی به پرتفو را توضیح داده ایم.
  برای تشکیل پرتفوی باید به چه نکاتی توجه کرد؟
  
  قبل از تشکیل پرتفو باید بررسی کنید چه انگیزه هایی باعث میشود تا در دارایی های مالی گوناگون سرمایه گذاری کنید. اساسا ما به طور خودآگاه یا اغلب ناخودآگاه بر اساس سه مولفه انواع مختلف دارایی ها را در پرتفوی خود قرار میدهیم:

  • میزان پذیرش و تحمل ریسک
    
  • افق زمانی سرمایه گذاری
  • هدف از سرمایه گذاری

  
  مثلا فرد ریسک پذیر بخش اصلی پرتفو خود را به سهام تخصیص میدهد یا فردی که به زودی به سرمایه اش برای خرید خانه نیاز دارد، ترجیح میدهد که ریسک کمتری کند و در دارایی کم نوسانی مثل اوراق با درآمد ثابت یا سپرده های بانکی سرمایه گذاری کند و در نهایت فردی که هدفش به دست آوردن یک جریان درآمدی ثابت است تا با آن بخشی از مخارج خود را پرداخت کند به سراغ صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت می رود و فردی که هدفش اندوخته کافی برای دوران بازنشستگی است به سراغ صندوقهای سرمایه گذاری در سهام میرود.
  بنابراین با توجه به این سه مولفه بایستی ابتدا ببنید حاضرید چقدر ریسک کنید، همینطور تا چه مدت به سرمایه ی خود احتیاج ندارید و در نهایت هدف خود را از تشکیل پرتفو مشخص کنید. وقتی این سه مورد مشخص میشود، شما به سادگی میتوانید پرتفویی تشکیل دهید که هم نوسانات آن متناسب با سطح پذیرش ریسک شما باشد و هم بالاترین بازدهی را متناسب با افق و اهداف سرمایه گذاری شما ارائه کند.

  
  مفهوم تخصیص داراییها در متنوع سازی چیست؟
  
  تخصیص دارایی یک تکنیک برای تشکیل پرتفوی سرمایه گذاری است که به دنبال برقراری توازن میان ریسک و بازده پرتفوی و ایجاد تنوع بخشی با تقسیم کل سرمایه بین دارایی هایی نظیر اوراق مشارکت، سهام، ملک، طلا، ارز و پول نقد است. هر دسته از این دارایی ها سطوح مختلفی از ریسک و بازده را دارا هستند. پس هر یک از آن‌ها در طول زمان به شکل متفاوتی رفتار خواهند کرد. به صورتی که وقتی ارزش یک دارایی رو به افزایش است، دارایی دیگری ممکن است کاهش یافته یا اینکه به اندازه اولی افزایش نداشته باشد. به عبارتی تخصیص دارایی کمک می‌کند تا عملکرد ضعیف یک گروه از سرمایه گذاری توسط سایر گروه‌ها به‌خوبی پوشش داده شود. برای تخصیص دارایی ها شما باید به سه مولفه ای که در بالا ذکر شد توجه کنید و با توجه به این سه مولفه در دارایی های مختلف سرمایه گذاری کنید.
  ما در درسی تحت عنوان تخصیص داراییها: تکنیک اصلی برای تشکیل سبد سهام این موضوع را مفصل شرح داده ایم.
  ریسک سرمایه گذاری چیست؟
  
  در مبحث سرمایه گذاری، ریسک به شانس از بین رفتن ارزش یک دارایی اشاره دارد یعنی اینکه دارایی که در آن سرمایه گذاری کرده‌اید، ارزش خود را از دست بدهد. انواع مختلفی از ریسک ها وجود دارد که سرمایه گذاران در معرض آن‌ها قرار دارند و به طبع آن راه‌های زیادی هم برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری وجود دارد، مثل تخصیص دارایی و متنوع سازی، ولی هیچ راهی برای از بین بردن کامل ریسک وجود ندارد. دانستن منابع مختلف ریسک به شما کمک می‌کند تا بهتر بتوانید همچنان که پرتفوی خود را می‌سازید، دارایی های مالی خود را نیز ارزیابی کنید. ریسک هایی که معمولا دارایی های مالی شما را تهدید میکنند عبارتند از:

  • ریسک بازار
    
  • ریسک صنعت
    
  • ریسک توقف نماد
    
  • ریسک نرخ بهره
    
  • ریسک نرخ سرمایه گذاری مجدد
    
  • ریسک نرخ ارز

  
  موارد بالا فهرستی از منابع اصلی ریسک معمول کلاس‌های دارایی مختلف است. شما با دانستن اینکه پرتفوی چیست و چطور میتوانید ریسک سرمایه گذاری های خود را با تشکیل پرتفوی کاهش دهید، میتوانید انواع ریسک ها مدیریت کنید. اگر می‌خواهید تا راجع به هر یک از آنها بیشتر اطلاعات کسب کنید، توضیحات کامل‌تر آن‌ها را در درس ریسک سرمایه گذاری چیست و چرا باید به آن توجه کرد؟ بخوانید.

  
  صندوقهای سرمایه گذاری در سهام و متنوع سازی پرتفولیو
  
  اگر شما دانش کافی برای سرمایه گذاری در بورس ندارید و همین‌طور زمان لازم را هم برای فعالیت‌های روزانه در بورس ندارید، بنابراین احتمال موفقیت شما در این بازار از طریق سرمایه گذاری در صندوقهای سهامی بیشتر است. شما با سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری در سهام از مزایایی زیادی برخوردار می‌شوید. ازجمله:
  
  از خدمات کارشناسان استفاده می‌کنید
  سبد دارایی های خود را به‌خوبی تنوع بخشی می‌کنید.
  دارایی شما نقدشوندگی مناسبی دارد.
  هزینه معاملات شما کاهش می‌یابد.
  انتخاب برای شما آسان است.
  
  صندوقهای سرمایه گذاری در سهام بخش اصلی و عمده منابع خود را در سهام شرکت ها سرمایه گذاری می‌کنند؛ بنابراین از همان ریسکی که شما هنگام سرمایه گذاری در سهام با آن مواجهید، برخوردار هستند؛ اما عاملی که سرمایه گذاری در این نوع صندوقها را جذاب کرده است، مدیران متخصص و حرفه‌ای در حوزه سرمایه گذاری هستند که به‌طور فعالانه دارایی های موجود در صندوق را موردبررسی قرار می‌دهند و با تنوع بخشی و اجرای اصول سرمایه گذاری موفق، عملکرد بالای صندوق ها را تضمین می‌کنند.
  .

• پس انداز چیست؟

  پس انداز به معنای صرف نظر کردن از بخشی از درآمد و قرار دادن آن در جایی امن و مطمئن است. معمولا به این خاطر در مواردی مثل حساب‌های بانکی پس انداز می‌کنیم که اگر زمانی به پول نقد نیاز فوری پیدا کردیم، بتوانیم از آن استفاده کنیم. تفاوت اصلی بین سرمایه گذاری و پس انداز، میزان ریسک آن‌هاست. سرمایه گذاری همواره با ریسک همراه است اما پس‌ انداز، معمولا ریسکی ندارد یا ریسک آن بسیار ناچیز و قابل چشم پوشی است.

• پورتفولیو چیست؟

  تعریف پرتفوی چیست؟
  
  گروهی از دارایی های مالی مثل سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و معادل‌های پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله، پرتفوی یا سبد دارایی ها (به فرانسوی: Portfolio) گفته می‌شود. پـرتفوی به صورت مستقیم توسط سرمایه گذاران نگه‌داری شده و یا به وسیله حرفه‌ای‌های عرصه مالی مدیریت می‌شود.
  
  توضیحاتی در مورد پرتفوی
  
  احتیاط حکم می‌کند که سرمایه گذاران باید یک پرتفوی سرمایه گذاری بر حسب میزان تحمل ریسک و اهداف سرمایه گذاری خود تشکیل دهند. به پرتـفوی سرمایه گذاری به شکل یک کیک که به چند قسمت با اندازه‌های مختلف تقسیم شده و برای تهیه هر قسمت از مواد و طعم‌دهنده‌های مختلف استفاده شده، نگاه کنید.
  به طور مثال، یک سرمایه گذار ریسک گریز و محافظه کار ممکن است پرتفوی‌ای با سهام شرکت‌های بزرگ، صندوق های سرمایه گذاری در شاخص، اوراق قرضه یا مشارکت و همین‌طور سپرده بلندمدت بانکی با نقد شوندگی بالا داشته باشد. در مقابل، یک سرمایه گذار ریسک پذیر ممکن است سهام چند شرکت کوچک را به سهام یک شرکت رو به رشد با سرمایه بزرگ بیفزاید و در اوراقی با ریسک و بازده بالا سرمایه گذاری کند، همین‌طور به دنبال املاک، فرصت‌های سرمایه گذاری بین‌المللی و سایر فرصت‌های برای بزرگ‌تر کردن پرتفوی خود باشد.معمولاً در زبان فارسی از نام‌های دیگری نظیر پورتفولیو، سبد سهام و سبد دارایی ها به جای پرتـفوی استفاده می‌شود.
  
  معنای پرتفوی در بورس چیست؟
  
  وقتی شما در بازار بورس و در سهام مختلف سرمایه گذاری می کنید، در واقع یک پرتفوی بورسی برای خود ایجاد کرده اید که در آن سهام چندین شرکت مختلف قرار دارد. وقتی هم در مورد مدیریت ریسک و خرید سبد سهام در بورس صحبت میشود دقیقا منظور همین است که از خرید تک سهم و سرمایه گذاری تمام پول خود در یک سهم خودداری کنید و به جای آن کل سرمایه خود را به سه، چهار یا پنج بخش تقسیم کنید و هر قسمت را در یک شرکت سرمایه گذاری کنید. در تشکیل پرتفو شما باید از دانش تحلیلی شامل تحلیل بنیادی سهام و همینطور تحلیل تکنیکال آن آگاهی داشته باشید. به علاوه وقتی می خواهید هر بخش از سرمایه خود را به یک شرکت اختصاص دهید برای اینکه اصول متنوع سازی را رعایت کنید لازم است شرکتهایی را که انتخاب میکنید در چند صنعت مختلف بورسی باشند. همینطور میتوانید بخشی از سهام خود را به شرکتهای بزرگ بازار و بخشی دیگر را به شرکتهای کوچک و پرنوسان اختصاص دهید.
  
  مفهوم پرتفوی بهینه سهام و مرز کارایی چیست؟
  
  مفهوم پرتفوی بهینه سهام از شاخه‌های نظریه پرتفوی مدرن است. این نظریه فرض می‌کند که سرمایه گذاران در حالی دیوانه‌وار به دنبال حداقل کردن ریسک خود هستند که برای بیشترین بازده ممکن هم تلاش می‌کنند. مبنای این نظریه آن است که سرمایه گذاران به شکل عقلایی عمل خواهند کرد و همیشه تصمیماتی می‌گیرند که ضمن پذیریش مقدار قابل قبولی ریسک، بازده سرمایه گذاری آن‌ها را بیشینه می‌کند.هری مارکویتز در سال ۱۹۵۲ مفهوم پرتفوی بهینه را مطرح کرد و به ما نشان داد که این امکان وجود دارد تا در عین واحد هزاران پرتفوی مختلف با سطوح متفاوت ریسک و بازده تشکیل داد. این به عهده سرمایه گذار است که تصمیم بگیرد چه مقدار ریسک را می‌تواند تحمل کند و در قبال آن میزان ریسک پرتفوی خود را به‌گونه‌ای متنوع سازی کند که بیشترین بازده ممکن را به دست آورد. اینجاست که مفاهیمی چون متنوع سازی و تخصیص دارایی‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند.
  اگر به موضوع پرتفوی بهینه سهام علاقه دارید پیشنهاد میکنیم حتماً مقاله پرتفوی بهینه سهام: روی مرز کارایی حرکت کنید را مطالعه کنید.
  
  تنوع بخشی پرتفوی یعنی چه؟
  
  تنوع بخشی سبد سهام یک تکنیک برای مدیریت ریسک است. برای استفاده از این تکنیک شما باید انواع مختلفی از ابزارهای سرمایه گذاری را در یک پرتفوی با هم ترکیب کنید تا تأثیری را که هر یک از این ابزارها بر عملکرد کل پرتفوی خواهد داشت به حداقل برسانید. ابزارهای سرمایه گذاری شامل سهام، صندوق های سرمایه گذاری، اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی، طلا و ارز می‌شود. تنوع بخشی ریسک پرتفوی شما را کاهش می‌دهد. مدیران مالی می‌توانند با فرمول‌های پیچیده‌ای به شما نشان دهند که تنوع بخشی چگونه می‌تواند ریسک سرمایه گذاری را کاهش دهد.
  
  چرا تنوع بخشی پرتفوی مهم است؟
  
  یکی از خطراتی که همواره سرمایه گذاران و فعالان بازار بورس را تهدید می‌کند، نوسانات قیمت سهام است. ازآنجایی‌که بسیاری از سرمایه گذاران بورسی نمی‌توانند نوسانات کوتاه‌مدت بازار سهام را پیش‌بینی و با استراتژی‌های سرمایه گذاری مختلف خطرات نوسان پذیری قیمت را کنترل کنند، همواره متخصصان پیشنهاد می‌کنند که سرمایه گذاران از تنوع بخشی پرتفوی خود به عنوان بهترین راه برای تسهیل این مسیر استفاده کنند. توصیه‌ای که احتمالاً آن را با عبارتی نظیر «همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید» شنیده‌اید.
  ما در مقاله تنوع بخشی پرتفوی: دستورالعملی کاربردی برای تنوع بخشی سه گام مهم برای تنوع بخشی به پرتفو را توضیح داده ایم.
  برای تشکیل پرتفوی باید به چه نکاتی توجه کرد؟
  
  قبل از تشکیل پرتفو باید بررسی کنید چه انگیزه هایی باعث میشود تا در دارایی های مالی گوناگون سرمایه گذاری کنید. اساسا ما به طور خودآگاه یا اغلب ناخودآگاه بر اساس سه مولفه انواع مختلف دارایی ها را در پرتفوی خود قرار میدهیم:

  • میزان پذیرش و تحمل ریسک
    
  • افق زمانی سرمایه گذاری
    

  هدف از سرمایه گذاری
  
  مثلا فرد ریسک پذیر بخش اصلی پرتفو خود را به سهام تخصیص میدهد یا فردی که به زودی به سرمایه اش برای خرید خانه نیاز دارد، ترجیح میدهد که ریسک کمتری کند و در دارایی کم نوسانی مثل اوراق با درآمد ثابت یا سپرده های بانکی سرمایه گذاری کند و در نهایت فردی که هدفش به دست آوردن یک جریان درآمدی ثابت است تا با آن بخشی از مخارج خود را پرداخت کند به سراغ صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت می رود و فردی که هدفش اندوخته کافی برای دوران بازنشستگی است به سراغ صندوقهای سرمایه گذاری در سهام میرود.
  بنابراین با توجه به این سه مولفه بایستی ابتدا ببنید حاضرید چقدر ریسک کنید، همینطور تا چه مدت به سرمایه ی خود احتیاج ندارید و در نهایت هدف خود را از تشکیل پرتفو مشخص کنید. وقتی این سه مورد مشخص میشود، شما به سادگی میتوانید پرتفویی تشکیل دهید که هم نوسانات آن متناسب با سطح پذیرش ریسک شما باشد و هم بالاترین بازدهی را متناسب با افق و اهداف سرمایه گذاری شما ارائه کند.
  
  مفهوم تخصیص داراییها در متنوع سازی چیست؟
  
  تخصیص دارایی یک تکنیک برای تشکیل پرتفوی سرمایه گذاری است که به دنبال برقراری توازن میان ریسک و بازده پرتفوی و ایجاد تنوع بخشی با تقسیم کل سرمایه بین دارایی هایی نظیر اوراق مشارکت، سهام، ملک، طلا، ارز و پول نقد است. هر دسته از این دارایی ها سطوح مختلفی از ریسک و بازده را دارا هستند. پس هر یک از آن‌ها در طول زمان به شکل متفاوتی رفتار خواهند کرد. به صورتی که وقتی ارزش یک دارایی رو به افزایش است، دارایی دیگری ممکن است کاهش یافته یا اینکه به اندازه اولی افزایش نداشته باشد. به عبارتی تخصیص دارایی کمک می‌کند تا عملکرد ضعیف یک گروه از سرمایه گذاری توسط سایر گروه‌ها به‌خوبی پوشش داده شود. برای تخصیص دارایی ها شما باید به سه مولفه ای که در بالا ذکر شد توجه کنید و با توجه به این سه مولفه در دارایی های مختلف سرمایه گذاری کنید.
  ما در درسی تحت عنوان تخصیص داراییها: تکنیک اصلی برای تشکیل سبد سهام این موضوع را مفصل شرح داده ایم.

  
  ریسک سرمایه گذاری چیست؟
  
  در مبحث سرمایه گذاری، ریسک به شانس از بین رفتن ارزش یک دارایی اشاره دارد یعنی اینکه دارایی که در آن سرمایه گذاری کرده‌اید، ارزش خود را از دست بدهد. انواع مختلفی از ریسک ها وجود دارد که سرمایه گذاران در معرض آن‌ها قرار دارند و به طبع آن راه‌های زیادی هم برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری وجود دارد، مثل تخصیص دارایی و متنوع سازی، ولی هیچ راهی برای از بین بردن کامل ریسک وجود ندارد. دانستن منابع مختلف ریسک به شما کمک می‌کند تا بهتر بتوانید همچنان که پرتفوی خود را می‌سازید، دارایی های مالی خود را نیز ارزیابی کنید. ریسک هایی که معمولا دارایی های مالی شما را تهدید میکنند عبارتند از:

  • ریسک بازار
    
  • ریسک صنعت
    
  • ریسک توقف نماد
    
  • ریسک نرخ بهره
    
  • ریسک نرخ سرمایه گذاری مجدد
    
  • ریسک نرخ ارز

  
  موارد بالا فهرستی از منابع اصلی ریسک معمول کلاس‌های دارایی مختلف است. شما با دانستن اینکه پرتفوی چیست و چطور میتوانید ریسک سرمایه گذاری های خود را با تشکیل پرتفوی کاهش دهید، میتوانید انواع ریسک ها مدیریت کنید. اگر می‌خواهید تا راجع به هر یک از آنها بیشتر اطلاعات کسب کنید، توضیحات کامل‌تر آن‌ها را در درس ریسک سرمایه گذاری چیست و چرا باید به آن توجه کرد؟ بخوانید.

  
  صندوقهای سرمایه گذاری در سهام و متنوع سازی پرتفولیو
  
  اگر شما دانش کافی برای سرمایه گذاری در بورس ندارید و همین‌طور زمان لازم را هم برای فعالیت‌های روزانه در بورس ندارید، بنابراین احتمال موفقیت شما در این بازار از طریق سرمایه گذاری در صندوقهای سهامی بیشتر است. شما با سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری در سهام از مزایایی زیادی برخوردار می‌شوید. ازجمله:

  • از خدمات کارشناسان استفاده می‌کنید
    
  • سبد دارایی های خود را به‌خوبی تنوع بخشی می‌کنید.
    
  • دارایی شما نقدشوندگی مناسبی دارد.
    
  • هزینه معاملات شما کاهش می‌یابد.
    
  • انتخاب برای شما آسان است.

  
  صندوقهای سرمایه گذاری در سهام بخش اصلی و عمده منابع خود را در سهام شرکت ها سرمایه گذاری می‌کنند؛ بنابراین از همان ریسکی که شما هنگام سرمایه گذاری در سهام با آن مواجهید، برخوردار هستند؛ اما عاملی که سرمایه گذاری در این نوع صندوقها را جذاب کرده است، مدیران متخصص و حرفه‌ای در حوزه سرمایه گذاری هستند که به‌طور فعالانه دارایی های موجود در صندوق را موردبررسی قرار می‌دهند و با تنوع بخشی و اجرای اصول سرمایه گذاری موفق، عملکرد بالای صندوق ها را تضمین می‌کنند.

  
  پرتفوی لحظه ای چیست و تفاوت پرتفوی و پرتفوی لحظه ای در چیست؟
  
  پرتفوی لحظه ای یکی از گزینه های موجود در سامانه های معاملاتی آنلاین کارگزاری مفید است و بسیاری از سرمایه گذاران تازه کار که وارد سامانه های آنلاین این کارگزاری میشوند، با این سوال روبرو میشوند که پرتفوی لحظه ای چیست و چه تفاوتی با سبد پرتفوی یا پرتفوی سپرده گذاری دارد؟ در سامانه معاملاتی این کارگزاری و در قسمت پرتفوی 2 نوع پرتفوی وجود دارد
  
  1.پرتفوی سپرده گذاری یا سبد پرتفوی : دارایی واقعی شما نزد کارگزار ناظر (کارگزاری مفید) را به شما نشان میدهد. اگر شما سهمی را برای اولین بار از طریق هر کارگزاری غیر از کارگزاری مفید خریده باشید، تعداد سهامی که از طریق آن کارگزاری خریده اید، در این بخش نمایش داده نمیشود.
  2.پرتفوی لحظه‌ای : وضعیت سود/زیان دارایی های تحت مدیریت شما را به نمایش می‎گذارد. در پرتفو لحظه ای تعداد دقیق سهامی را که در مدیریت شماست و مالک آن هستید نمایش داده میشود.
  
  مبنای پورتفوی لحظه ای معاملات آنلاین کاربر است. بدین ترتیب کلیه معاملاتی که از طریق سامانه های آنلاین کارگزاری مفید انجام شوند، در لحظه و به صورت خودکار به پورتفوی لحظه ای اضافه می شوند. در صورتیکه تعداد دارایی شما درست نیست، می توانید معاملات خود را در این قسمت به صورت دستی ویرایش کنید. در پرتفوی لحظه‌ای اطلاعات لحظه‌ای چون قیمت، ارزش دارایی، مقدار سود/زیان، درصد سود/زیان، قیمت سر به سر و… برای تسهیل محاسبات کاربران در نظر گرفته شده است. در صورت تمایل میتوانید توضیحات مربوط به پرتفوی لحظه ای و تفوات آن را با سبد پرتفو در سایت کارگزاری مفید مطالعه کنید

• پیوت چیست؟

  در تحلیل تکنیکال به نقاطی از نمودار که در آن‌ها قیمت تغییر جهت می‌دهد، پیوت (Pivot) گفته می‌شود. پیوت ها که به آن‌ها نقاط بازگشت قیمت نیز گفته می‌شود در حالت کلی به دو نوع ماژور و مینور تقسیم می‌شوند. پیوت های ماژور یا اصلی، نقاطی هستند که در آن‌ها، جهت روند دچار چرخش اساسی شده باشد و نمودار از لحاظ زمانی یا قیمتی حداقل به اندازه ۳۸ درصد از مسیر رفت، بازگشت داشته باشد. در طرف مقابل، در پیوت‌های مینور نیز حرکات بازگشتی کوچک‌تری مشاهده می‌شود .

• چرا تحولات و بررسی شاخص های اقتصادی امریکا مهم است؟
  اقتصاد ایالات متحده آمریکا با تولید ناخالص ملی در حدود ۱۸.۵۵۸ تریلیون دلار در سال ۲۰۱۶ بزرگترین اقتصاد بزرگ جهان می باشد. و ۲۴ درصد از کل تولید ناخالص ملی جهان متعلق به اقتصاد آمریکا می باشد واحد پولی این کشور در معاملات بین المللی دلار آمریکا(USD) یا (Green Back است. آمریکا تقریبا در همه زمینه‌ها نسبت به سایر کشورهای جهان برتری نسبی دارد که از جمله انها می توان به بازارهای مالی، تولید علم، سیستم دفاعی و نظامی آمریکا اشاره کرد. ولی قدرتمندترین ابزار ایالات متحده آمریکا در جهان دلار آمریکا است و چون نظام چاپ پول بدون پشتوانه در جهان حاکم است سیاست مداران آمریکایی بخوبی از قدرت این ابزاز یعنی دلار آمریکا استفاده می کنند.

  در سال ۲۰۰۸ وقتی که بحران مالی آمریکا شروع شود ترازنامه بانک مرکزی آمریکا ۸۰۰ میلیارد دلار بود و اعضای مرکزی آمریکا تصمیم به اجرای سیاستهای پولی انبساطی گرفتند و اجرای ساسیتهای پولی باعث شد که ترازنامه بانک مرکزی آمریکا از ۸۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۸ به ۳ تریلیون دلار در سال ۲۰۱۳ برسد و در نتیجه بانک مرکزی آمریکا با چاپ دلار باعث شد که اقتصاد آمریکا دوباره شروع به رشد نماید.

  

  و وقتی که ریس وقت بانک مرکزی آمریکا بن برناکی در ۲۲ می ۲۰۱۳ اعلام نمود که اجرای سیاست های پولی انبساطی توسط بانکی مرکزی آمریکا در ماههای اینده به اتمام خواهد رسید. مشکلات برای اقتصاد خیلی از کشورها جهان شروع شد چون در زمان اجرای سیاست های انبساطی توسط بانک مرکزی آمریکا، پول سایر کشورها بشدت در مقابل دلار آمریکا قوی شده بود. و کشورهای جهان براحتی به وام دلاری با نرخ بهره اندک دسترسی داشتند.

  با توجه به اینکه رابط بازارهای مالی کشور ما با بازارهای جهانی در حد بسیار اندک می باشد ولی بدلیل اینکه عمده‌ترین درامد ارزی کشور از طریق فروش نفت تامین می شود سرمایه گذاران و تحلیل‍‍گران بازارهای مالی ایران مجبور هستند که شاخص های اقتصادی آمریکا را تجزیه و تحلیل نمایند.

  

  همانطور که در نمودار فوق مشاهده می شود قیمت جهانی نفت خام قبل از بحران مالی ۲۰۰۸ آمریکا بالاتر از ۱۲۰ دلار بود با شروع بحرانی مالی در عرض ۶ ماه قیمت نفت تا ۳۵ دلار کاهش یافت و با اجرای سیاستهای پولی انبساطی(QE) توسط بانک مرکزی آمریکا دوباره قیمت جهانی نفت خام به بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه افزایش یافت و با اتمام سیاست های پولی انبساطی توسط بانک مرکزی آمریکا در اوایل سال ۲۰۱۴، دوباره قیمت جهانی نفت خام روند نزولی بخود گرفت.

  با تحلیل برخی از شاخص های اقتصادی هر کشور و مقایسه ان با شاخص های اقتصادی قبلی می‌توان به وضعیت اقتصادی ان کشور پی برد که ان شاخص های اقتصادی عبارتند از: 

  ۱.وضعیت کلی بودجه هر کشور، وضعیت درامدهای دولت و هزینه های دولت

  ۲.وضعیت تولید ناخالص ملی کشور

  ۳.نرخ بیکاری کشور

  ۴.وضعیت تورم کشور

  ۵.خرده فروشی

  ۶.بهره‌وری

  ۷.آمار فروش خودرو در کشور

  ۸.وضعیت بازار مسکن که از سه قسمت فروش خانه‌های نوساز، فروش خانه‌های موجود و امار ساخت خانه‌های جدید تشکیل می شود.

  بررسی مهمترین شاخص های اقتصادی آمریکا

  ۱.وضعیت کلی بودجه دولت آمریکا

  

  در نمودار فوق به وضح دیده می شود که بودجه دولت آمریکا در اکثر مواقع با کسری روبرو بوده است.

  

  در سال ۲۰۱۳ در امدهای دولت آمریکا در بودجه به اوج سالهای اخیر خود رسیده بود.

  

  در دوران ریاست جمهوری بارک اوباما هزینه های دولت آمریکا بشدت کاهش یافت.

  ۲. تولید ناخالص ملی آمریکا

  تولید ناخالص ملی آمریکا در سال ۲۰۱۶ نسبت به تولید ناخالص در سال ۲۰۱۵، ۱.۹ درصد رشد داشته است. و پیش بینی ها این است که در سال ۲۰۱۷ اقتصاد آمریکا ۲.۱ درصد رشد داشته باشد.

  

  ۳.نرخ بیکاری آمریکا در سال ۲۰۱۶، ۴.۷ درصد بود.

  

  ۴. تورم آمریکا در سال ۲۰۱۶، ۱.۸ گزارش شده است.

  

  ۵.خرده فروشی در آمریکا

  

  ۶.بهره‌وری اقتصاد آمریکا

  

   

  ۷.امار فروش خودرو در کشور: در سال ۲۰۱۸ امار فروش خودرو در آمریکا فراتر از ۱۸ میلیون دستگاه بوده است.

  

  ۸.وضعیت بازار مسکن آمریکا:.

  

  امار فروش خانه های موجود در سال ۲۰۱۶:  بعد از بحران مالی ۲۰۰۸،بیشترین امار فروش در سالهای اخیر بوده است.

  

   
• چند نوع بازار در سطح جهانی وجود دارد؟
  بازار های سهام Stock

  بازار های کالایی Commodity

  بازار های بورس اوراق بهادار Bond Market

  بازار های مبادلات ارزی Foreign Exchange
• چند نوع روش برای تحلیل و پیش بینی بازارها وجود دارد؟
  الف: Technical Analysis (تحلیل تکنیکال)

  ب: Fundamental Analysis (تحلیل فاندامنتال)

  ج: Technical & Fundamental Analysis (تحلیل تکنیکال و فاندامنتال)
• چگونه بالانس، اکوئیتی، مارجین و مارجین لول را محاسبه کنیم؟
  این اطلاعات را می توانید در پلتفرم معاملاتی متاتریدر ۴ خود در برگه ترید در قسمت ترمینال کنترل کنید. متاتریدر خود را باز کنید. اگر این قسمت در پایین صفحه دیده نمی شود، کلید های کنترل و T را همزمان فشار بدهید. قسمت ترمینال باز می شود و مقادیر بالانس، اکوئیتی، مارجین و مارجین لول اکانت حساب شما را نمایش می دهد. ترمینال شما وقتی پوزیشن بازی ندارید به این شکل دیده می شود:

  

  بالانس فقط وقتی که پوزیشن باز خود را می بندید، تغییر می کند. در واقع پس از بستن پوزیشن، سود یا زیان در بالانس شما لحاظ می شود و با افزودن سود یا کسر زیان، بالانس جدید اکانت شما نمایش داده می شود.
• کمیسیون ارز و اوراق بهادار (Securities & Exchange Commission) چیست؟
  کمیسیون ارز و اوراق بهادار یا Securities & Exchange Commission به کمیسیونی گویند که در کشور آمریکا توسط مجلس سنا تاسیس شده و هدف اصلی از تشکیل آن رصد و تنظیم بازارهای سرمایه و حمایت از سرمایه‌گذاران است.

  این کمیسیون همچنین مسئولیت رصد و بررسی تصاحب‌های شرکتی را نیز بر عهده دارد. این کمیسیون 5 کمیسر دارد که از طرف رییس جمهور معرفی شده و توسط مجلس سنا تایید می‌گردند. اولویت اصلی این کمیسیون تشویق بازار‌های مالی و ارکان مرتبط به شفاف‌سازی کامل و جلوگیری از عملیات مشکوک و تخلف آمیز است.

  مسئولیت این کمیسیون بسیار وسیع بوده و اشاره به تمامی آنها در اینجا میسر نیست. هر چند بطور خلاصه می‌توان گفت که مسئولیت بررسی، جلوگیری و برخورد با تمام تخلفات انجام شده در بازار سرمایه بر عهده این کمیته است.

  از آنجایی که این کمیسیون نقش ناظر بازار را نیز بر عهده دارد، تمامی صورت‌های مالی شرکت‌های فعال در بورس نیز به این کمیسیون تسلیم شده و در وب سایت آن www.sec.gov موجود است.