دامنیک ویلیامز (Dominic Williams)
دامنیک ویلیامز کارآفرین و نظریه‌پرداز در حوزه رمز‌ارزهاست. او بنیان‌گذار و دانشمند ارشد شرکت دی‌فینیتی (DFINITY) و همچنین رئیس و مدیر ارشد فناوری شرکت استرینگ لبز (String Labs) در پالو آلتو است. دی‌فینیتی که در سال ۲۰۱۶ تأسیس شد، خالق پروژه اینترنت کامپیوتر (Internet Computer) است و هدفش ایجاد اینترنتی عمومی و غیرمتمرکز است که بتواند به‌صورت کارآمد میزبان نرم‌افزارها و خدمات پیشرفته باشد.
زندگی اولیه و تحصیلات
ویلیامز مدرک کارشناسی علوم کامپیوتر را از کینگز کالج لندن (King’s College London) دریافت کرد. او با درجه عالی فارغ‌التحصیل شد و چندین جایزه علمی از جمله جایزه بالاترین نمره در رشته خود و جایزه نمایشگاه سامبروک را نیز دریافت کرد.
مسیر شغلی
دامنیک فعالیت حرفه‌ای‌اش را با تأسیس شرکت اسمارت‌درایوز (Smartdrivez) آغاز کرد؛ سیستمی با قابلیت‌های گوناگون مانند اشتراک‌گذاری و همگام‌سازی فایل‌ها برای چند کاربر، پشتیبان‌گیری آنلاین و ذخیره آفلاین روی CD-R. این فناوری برای استفاده توسط ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت یا سرورهای سازمانی طراحی شده بود.
او سپس پلتفرم نرم‌افزار به‌عنوان سرویس (SaaS) به نام سیستم ۷ (System 7) را ایجاد کرد که پورتال‌های پیشرفته تجاری را راه‌اندازی و مدیریت می‌کرد. این شرکت در سال ۲۰۱۱ به شرکت اردوویک (Ordovic) فروخته شد.
در سال ۲۰۱۰، ویلیامز بازی چندنفره آنلاین و شبکه اجتماعی برای کودکان به نام فایت مای مانستر (Fight My Monster) را طراحی کرد که بر پایه پایگاه داده کاساندرا (Cassandra) ساخته شده بود و در ماه‌های نخست راه‌اندازی، محبوبیت زیادی به‌دست آورد.
پس از چند آزمایش اولیه، بازی آنلاین و شبکه اجتماعی من در آغاز سال نو ۲۰۱۱ به‌طور رسمی راه‌اندازی شد و در دو هفته اول سی هزار کاربر جذب کرد. طی چند ماه این عدد به سیصد هزار رسید و در مدت کمی بیش از یک سال به یک میلیون کاربر افزایش یافت.
ویلیامز در سال ۲۰۱۵ شرکت استرینگ لبز (String Labs) را تأسیس کرد و اکنون رئیس و مدیر ارشد فناوری آن است. این شرکت یک انکوباتور با سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز است که بر پروژه‌های متن‌باز و رمزنگاری تمرکز دارد، از جمله پروژه دی‌فینیتی. استرینگ لبز همچنین در ابتکارات دیگر حوزه رمز‌ارز، مانند "دارایی‌های آینه‌ای" مشارکت داشته که هدف آن فراهم‌کردن دسترسی همگانی و دموکراتیک به دارایی‌های قابل سرمایه‌گذاری در سطح جهانی بود. از سرمایه‌گذاران شاخص این شرکت می‌توان به امینو کپیتال (Amino Capital)، اف‌بی‌اس کپیتال (FBS Capital)، ژن فاند (Zhen Fund) و آی‌دی‌جی کپیتال پارتنرز (IDG Capital Partners) اشاره کرد.
اینترنت کامپیوتر (Internet Computer)
در دوران فعالیت در شرکت اسمارت‌درایوز، ویلیامز از کتابخانه رمزنگاری ++Crypto نوشته وی دای (Wei Dai) برای پروژه‌هایی مانند توسعه یک سیستم گواهی‌نامه استفاده کرد. علاقه او به دنیای غیرمتمرکز از مطالعه مقاله وی دای درباره "بی‌مانی (b-money)"(که پیش‌زمینه‌ای برای بیت‌کوین بود) آغاز شد. در سال ۲۰۱۳ و هم‌زمان با فعالیت روی پروژه‌های مختلف، او به بررسی مبانی فناوری بلاک‌چین پرداخت.
ویلیامز می‌گوید: «من عاشق الگوریتم‌ها و محاسبات توزیع‌شده‌ام. در دوران کارشناسی علوم کامپیوتر جوایز زیادی در این زمینه‌ها بردم. اما فراتر از این‌ها، هیچ‌وقت حوزه‌ای را ندیده بودم که مفاهیم فنی را با مباحث مالی، حقوقی، سیاسی، اقتصادی و فلسفی ترکیب کند و در عین حال، نوید ایجاد تحولات واقعی در دنیا را بدهد. برای من، این حوزه نوظهور مثل تحقق یک رؤیاست و تصمیم گرفتم مسیر شغلی‌ام را به‌طور کامل وقف آن کنم.»
او مقاله‌ای درباره رمزارزی به نام پبل (Pebble) نوشت که قابلیت مقیاس‌پذیری داشت و امکان انجام ریزتراکنش‌ها را فراهم می‌کرد. هرچند این مقاله به‌طور محدود در جامعه رمزنگاری منتشر شد، اما از نظر معرفی مفهوم "شاردینگ غیرمتمرکز" قابل‌توجه بود. طراحی پبل شامل بخش‌هایی (شاردهایی) بود که با استفاده از الگوریتم‌های اجماع بیزانسی نامتقارن به توافق می‌رسیدند.
پس از آن، تمرکز ویلیامز به‌سمت شبکه‌های رایانشی جهانی مانند اتریوم (Ethereum) معطوف شد و از طریق پروژه دی‌فینیتی، به توسعه اینترنت کامپیوتر ادامه داد.
«تا به امروز، اینترنت فقط یک شبکه جهانی بوده است. اینترنت کامپیوتر این کارکرد را گسترش می‌دهد... و به شما امکان می‌دهد مستقیماً روی خود شبکه ساخت‌وساز کنید. این یک تغییر بنیادین در پارادایم است که همه‌چیز را دگرگون خواهد کرد.»
اینترنت کامپیوتر برای عملکرد خود به پروتکل اینترنت کامپیوتر (Internet Computer Protocol یا ICP) متکی است؛ پروتکلی که روی اینترنت عمومی اجرا می‌شود و قدرت محاسباتی ماشین‌های تخصصی را که در مراکز داده پراکنده در سراسر جهان مدیریت می‌شوند، با هم ترکیب می‌کند.
به گفته ویلیامز، این پلتفرم راهی بهبودیافته و ایمن‌تر برای توسعه وب‌سایت‌های معمولی و سیستم‌های سازمانی ارائه می‌دهد و در عین حال، بستری ایده‌آل برای خدمات آزاد اینترنتی، برنامه‌های مالی غیرمتمرکز (دیفای)، قراردادهای هوشمند و پلتفرم‌های میان‌صنعتی فراهم می‌سازد.
«سیستم‌های جدید بدون وابستگی به زیرساخت‌های قدیمی IT ساخته می‌شوند؛ مانند خدمات ابری اختصاصی، سرورهای فیزیکی یا پایگاه‌های داده سنتی. توسعه‌دهنده آینده تنها با نوشتن منطق انتزاعی در فضای مجازی، از قابلیت‌های انقلابی جدید بهره خواهد برد. تا ده سال آینده، فضای عمومی مجازی بخش قابل‌توجهی از نرم‌افزارها و داده‌های پس‌زمینه بشر را در یک شبکه بلاک‌چین میزبانی خواهد کرد، و توسعه‌دهندگان و کاربران آزاد خواهند بود.»
