خبر

چرا تمرکززدایی در خطر است؟

چرا تمرکززدایی در خطر است؟

ما می‌توانیم اصول اصلی بیت‌کوین (BTC) را حفظ کرده و در عین حال قابلیت‌های پیشرفته و قابلیت همکاری را ممکن سازیم.

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی طلا و ارز و به نقل از کوین‌تلگراف، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها در مسیر تسلط بیت‌کوین (BTC)، رضایت از وضعیت کنونی است. اولین ارز دیجیتال جهان اغلب از نظر فناوری و فلسفه به‌عنوان «کامل» معرفی می‌شود، اما این نگرش می‌تواند خطرناک باشد. در حالی که هسته بیت‌کوین اساساً دست‌نخورده باقی مانده و بدون اجماع نیز غیرقابل تغییر است، ظهور شبکه‌های لایه-۲ و قابلیت‌های جدیدی مانند «ماینینگ ترکیبی» (Merged Mining) می‌تواند پایه‌های امنیتی این فناوری تحول‌آفرین را تهدید کند.

ماینینگ ترکیبی، که در آن ماینرها به‌طور هم‌زمان بیت‌کوین و ارزهای دیجیتال دیگر را استخراج می‌کنند، به‌سرعت به‌عنوان روشی مؤثر برای استفاده مجدد از توان هش بیت‌کوین برای تأمین امنیت سیستم‌های خارجی شناخته شده است. با این حال، این روش محیطی را ایجاد کرده که در آن برخی از ماینرهای بیت‌کوین کنترل توالی شبکه را به دست می‌گیرند و به زنجیره‌های دیگر حمله می‌کنند، در حالی که همچنان به استخراج بیت‌کوین ادامه می‌دهند.

یک خطر بالقوه گسترده‌تر از استفاده از بیت‌کوین به‌عنوان یک لایه دسترسی داده (DA) ناشی می‌شود، که به‌طور مستقیم حداکثر ارزش استخراج‌شدنی (MEV) را در لایه پایه بیت‌کوین ایجاد می‌کند. این امر ممکن است ماینرهای بیت‌کوین را به حملاتی مانند «حملات راهزنی زمانی» (Time Bandit Attacks) ترغیب کند، جایی که ماینرها تاریخچه بلاک‌چین را بازنویسی می‌کنند تا وجوه تخصیص‌یافته توسط قراردادهای هوشمند در گذشته را به سرقت ببرند. چنین آسیب‌پذیری‌هایی به توانایی بیت‌کوین در مقاومت در برابر سانسور آسیب می‌زند.

چگونه می‌توان مشکلات ناشی از قابلیت‌های جدید لایه-۲ را بدون آسیب رساندن به قابلیت‌های حیاتی آن‌ها حل کرد؟

مؤثرترین راه‌حل، آن است که نزدیک‌ترین ارتباط را با فلسفه بنیان‌گذاری بیت‌کوین داشته باشد: هم‌سو کردن مجدد مشوق‌ها برای شرکت‌کنندگان در شبکه.

امید به آینده بیت‌کوین

همه چیز تاریک و ناامیدکننده نیست. امکان استفاده از امنیت کامل اجماع بیت‌کوین به شکلی مقیاس‌پذیر وجود دارد، بدون اینکه کنترل نامطلوب لایه دوم به گروه خاصی از ماینرهای بیت‌کوین واگذار شود. لایه‌های دوم بیت‌کوین همچنان می‌توانند از بیت‌کوین برای لایه دسترسی داده استفاده کنند؛ بدون ایجاد خطر MEV. این لایه‌ها می‌توانند به لایه اول نیز کمک کنند، به‌طور هم‌افزا، با افزایش کاربرد دارایی‌های مبتنی بر بیت‌کوین و تأمین بودجه امنیت بلاک‌چین به‌صورت مستقیم و در یک مدل هم‌سو با مشوق‌ها که کل اکوسیستم را تقویت می‌کند.

بهبود تمرکززدایی

همان‌طور که در برخی از راه‌حل‌های لایه-۲ و آلت‌کوین‌ها دیده‌ایم، تلاش برای مقیاس‌پذیری و سرعت می‌تواند به قیمت تمرکززدایی تمام شود. برای حفظ مقاومت قوی در برابر سانسور، باید مشارکت گره‌های متنوع را تشویق کنیم، در برابر فشار برای متمرکز کردن عملکردهای اساسی مانند توالی یا تولید بلاک مقاومت کنیم و از توسعه زیرساخت‌های غیرمتمرکز حمایت نماییم.

بیت‌کوین استانداردی برای تمرکززدایی و مقاومت در برابر سانسور ایجاد کرده است. با بیش از ۱۵,۰۰۰ نود قابل دسترس در سراسر جهان، معماری بیت‌کوین آن را به شدت در برابر سانسور جغرافیایی یا سیاسی مقاوم می‌کند. مدل توسعه متن‌باز آن تضمین می‌کند که هیچ نهاد واحدی نمی‌تواند کنترل تکامل پروتکل را در اختیار بگیرد. با وجود مصرف انرژی بالا، مکانیزم اجماع اثبات کار (Proof-of-Work) در طول زمان و در مواجهه با رشد پذیرش و فشارهای خارجی، به‌طور قابل توجهی در برابر تمرکز مقاومت کرده است.

با این حال، این مقاومت در حال تضعیف است. ماینینگ ترکیبی (Merged Mining) و راه‌حل‌های لایه دوم پیشرفته، مشکلات متعددی را در مدل اثبات کار آشکار کرده‌اند، از جمله ضعف در معیارهای ذهنی و آسیب‌پذیری ذاتی در برابر حملات سانسور. پاسخ به این مشکلات، کنار گذاشتن سیستمی که در قلب عملکرد و فلسفه بیت‌کوین قرار دارد، نیست؛ بلکه استفاده از روش‌ها و فناوری‌های جدید برای تقویت تمرکززدایی است.

یکی از راه‌حل‌هایی که پتانسیل بالایی دارد، پروتکل اجماع اثبات بر اثبات (Proof-of-Proof یا PoP) است که به ماینرها امکان می‌دهد داده‌ها را به‌صورت مستقل در بلاک‌چین بیت‌کوین منتشر کنند و به این ترتیب، این مسیر حمله را مسدود کنند.

گسترش قابلیت همکاری

در حالی که بیت‌کوین همچنان پیشرو در مقاومت در برابر سانسور است، محدودیت‌های برنامه‌پذیری آن به ظهور پلتفرم‌های قرارداد هوشمند مانند اتریوم منجر شده است. رویکرد سنتی ایجاد پل‌های ایمن و قوی برای بیت‌کوین بوده است. اما شبکه‌ای ایزوله، هرچقدر هم امن باشد، نمی‌تواند به پتانسیل کامل خود دست یابد. از طریق اتصال شبکه‌ها می‌توان قابلیت‌های آن‌ها را گسترش داد و کاربرد آن‌ها را افزایش داد. فناوری‌هایی مانند ماینینگ ترکیبی امنیت بیت‌کوین را به زنجیره‌های دیگر منتقل می‌کنند و:

منابع درآمدی جدیدی برای ماینرهای بیت‌کوین فراهم می‌کنند. پایداری بلندمدت اکوسیستم ماینینگ را بهبود می‌بخشند. به زنجیره‌های جدید امکان می‌دهند از زیرساخت ماینینگ تثبیت‌شده بیت‌کوین برای تأمین امنیت خود بهره بگیرند. البته این راه‌حل به تنهایی کافی نیست، زیرا ماینینگ ترکیبی خود می‌تواند بردارهایی برای تمرکز ایجاد کند. به راه‌حل‌های پیشرفته‌ای نیاز داریم که این رویکرد را با مکانیسم‌های امنیتی دیگر ترکیب کنند تا یک اکوسیستم کریپتوی به‌هم‌پیوسته و قدرتمند ایجاد شود.

یکی از رویکردهای امیدبخش، جاسازی یک نود کامل بیت‌کوین در ماشین مجازی اتریوم (EVM) است که امکان آگاهی و تعامل مستقیم با وضعیت بیت‌کوین را در محیط سازگار با EVM فراهم می‌کند. نتیجه این کار، یک «ابرشبکه» است که مقاومت بیت‌کوین در برابر سانسور را حف