در سال 546 قبل از میلاد، کورش کشور لیدی را تسخیر کرد و بسیاری از نواحی یونانی نشین نیز تحت سلطه وی درآمد و طي ارتباط با آن اقوام متوجه ضرب سکه شد ولی به علت مرگ نابهنگام، فرصت ضرب سکه را بدست نیاورد. در زمان داریوش 522-486 ) قبل از میلاد( به همراه برقراری نظم در کشور پهناور ایران، ضرب مسکوکات نیز آغاز گردید.
مسکوکات هخامنشی سه نوع متفاوت بودند:
- مسکوکات ایران مرکزی
- مسکوکات ساتراپها
- مسکوکات امرای تابع هخامنشی
این گونه بود که سکه وارد ایران شد. سکه هایی که در ایران در آن زمان رواج یافت هیچ یک متعلق به شاهنشاهان هخامنشی نبود. نخستین سکه ای که از آن زمان باقی مانده سکه داریوش است که شهرت جهانی دارد.
از مسکوکات قانونی طلا در دوره رضاشاه، سکه پهلوی است. براساس قانون مصوب سال 1310 مجلس شورای ملی، ضرب سکه برای تعیین واحد و مقیاس پول به تصویب رسید لذا سکه طلا به ارزش 100 ریال ضرب شد. این سکه دارای عیار 900 در هزار بود. پس از انقلاب اسلامی، در بهار 1358 سکه طلای ایرانی به نام «بهار آزادی» ضرب شد که دارای همان عیار سابق است.
پس از انقلاب تاکنون تنها چهار سکه ضرب شده است که شامل سکه بهار آزادی، نیم سکه، ربع سکه و سکه یادبود سی امین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی می باشند.