به گزارش شبکه اطلاعرسانی طلا و ارز به نقل از کوین تلگراف، سطح پذیرش عمومی در یک جامعه برای استفاده از ارزهای دیجیتال عاملی کلیدی برای رشد و توسعهی کریپتو در آن جامعه است؛ ولی رسیدن به این سطح نیازمند ایجاد زیرساختهای حمایتی از سوی دولتها است. وجود این زیرساختها مکمل و تقویتکنندهی سطح علاقه و آمادگی مردم یک کشور برای پذیرش همه جانبهی فناوریهای جدید، از جمله صنعت کریپتو است.
عواملی نظیر نصب خودپردازهای کریپتو (دستگاههای ATM مخصوص ارزهای دیجیتال)، وضع مقررات مناسب برای سامان دادن به فعالیتهای کریپتو، ایجاد فرهنگ مناسب برای استفاده از ارزهای دیجیتال، ترغیب سرمایهگذاران به راهاندازی استارتآپهای کریپتو و وضع مالیات مناسب و منصفانه نشاندهنده سطح آمادگی عمومی یک کشور برای پذیرش ارزهای دیجیتال هستند. با در نظر گرفتن همهی این عوامل، نتایج مطالعهای توسط موسسهی فارکس سجست نشان دادند، هنگ کنگ با کسب امتیاز 8.6، بهترین کشور برای پذیرش گسترده و عمومی ارزهای دیجیتال است. ایالات متحده و سوئیس، علیرغم بهرهمندی از زیرساختهای قویتری نسبت به هنگکنگ، با کسب امتیازهای کمتر - از نظر میزان آمادگی کلی برای پذیرش عمومی ارزهای دیجیتال - به ترتیب با امتیازهای 7.7 و 7.5، در رتبههای دوم و سوم قرار گرفتند.
دو مورد از مهمترین فاکتورهایی که در این مطالعه جهت محاسبه میزان آمادگی یک کشور برای پذیرش کریپتو در نظر گرفته شد، تعداد دستگاههای خودپرداز ارزهای دیجیتال متناسب با جمعیت و اندازهی جغرافیایی یک کشور و تعداد استارتآپهای بلاک چین به ازای هر 10000 نفر بود. در نتیجه، کوچک بودن کشور هنگ کنگ به صدرنشینی آن در این فهرست کمک زیادی کرد.
دادههای موسسهی کوینایتیامرادار نشان میدهند، 88 درصد از دستگاههای خودپرداز ارزهای دیجیتال در سراسر جهان در ایالات متحده قرار دارند. در مقابل، هنگ کنگ با راهاندازی شبکهای متشکل از 146 دستگاه خودپرداز ارزهای دیجیتال، تنها 0.4 درصد از تعداد کل این دستگاهها را در سراسر جهان در خود جای داده است. ولی به دلیل کم بودن مساحت این کشور، ساکنان هنگ کنگ در هر نقطه از آن، هرگز بیش از 7 کیلومتر از دستگاههای خودپرداز ارزهای دیجیتال فاصله ندارند.
از سویی دیگر، در کشور سوئیس در هر 260 کیلومتر یک دستگاه خودپرداز کریپتو وجود دارد؛ در ایالات متحده نیز در هر 271 کیلومتر یک دستگاه خودپرداز ارزهای دیجیتال نصب شده است.
وضع مالیاتهای غیرمنصفانه و نامناسب برای افراد و شرکتهای فعال در حوزهی کریپتو به عنوان بزرگترین عامل بازدارنده برای پذیرش عمومی ارزهای دیجیتال تلقی میشود. هنگ کنگ، سوئیس، پاناما، پرتغال، آلمان، مالزی و ترکیه کشورهایی هستند که پایینترین میزان مالیات بر سود حاصل از فعالیت در ارزهای دیجیتال را وضع کردهاند.
تلاشهای یک کشور برای توسعهی زیرساختهای مربوط به ارزهای دیجیتال به شدت به احساسات و میزان علاقهمندی سرمایهگذاران آن کشور به این حوزه بستگی دارد. همانطور که در فهرست بالا مشاهده میشود، سرمایهگذاران سه اقتصاد بزرگ دنیا، یعنی استرالیا، ایرلند و بریتانیا بیشترین علاقه را به ارزهای دیجیتال نشان دادهاند. به طور کلی، خوشبختانه تمام این اعداد و ارقام نشاندهندهی وجود یک رقابت سالم میان طرفداران ارزهای دیجیتال و صنعت کریپتو در سراسر جهان است.