فنآوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) چیست؟
در حالی که بیشترین هیجانات پیرامون بلاکچین، ناشی از کاربرد آن در رمزارزهاست، طراحان با استفاده از بلاکچین و دیگر اشکال فنآوری دفترکل توزیع‌شده (DLT) شروع به یافتن شیوه‌هایی جالب برای حل مشکلات سیستم می‌کنند. رایج‌ترین ساختار داده‌ای مورد استفاده برای دفاتر کل توزیع‌شده، بلاکچین است.
علاوه بر ویژگی‌هایش که بدون استفاده از سرور مرکزی، داده‌های توزیع‌شده و موثقی ارائه می‌کند، به نظر می‌رسد DLT ابزاری طبیعی برای بسیاری سیستم‌های توزیع‌شده پیچیده، و برخی از پیاده‌سازی‌های پیشنهاد شده است.
در این مقاله، رهنمون جامعی در مورد فنآوری دفتر کل توزیع‌شده ارائه خواهیم کرد. حال بگذارید نگاهی به جزئیات داشته باشیم.
فنآوری دفتر کل توزیع‌شده چیست؟
فنآوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) یکی از فنآوری‌های کلیدی است که مسئول باز نگه‌داشتن پشت وب، بدون به خطر انداختن امنیت آن است. تراکنش‌های تجاری و قانونی اکنون می‌توانند به طور کامل در وب مدیریت شوند، چراکه DLTها محیط امن‌تر و پاسخگوتری را برای مبادله دارایی‌های دیجیتال به شکل ارزها فراهم می‌کنند که به رمزارزها مشهورند.
دفترکل توزیع شده، ثبت توزیع‌شده‌ای از تراکنش‌هاست، که با اجماع بین شبکه نودهای همتا به همتا برقرار می‌شود. اجماع را می‌توان به لحاظ حرفه‌ای به عنوان یک راه‌حل قابل قبول توصیف کرد، راه‌حلی که می‌تواند مورد حمایت قرار گیرد. این اساساً مکانیسمی است که برای دستیابی به توافق حاصل در داده‌های واحد بین سیستم توزیع‌شده به کار می‌رود. این مکانیسم در نگهداری سوابق کاربرد دارد.
این بدان معناست که باید پیش از اضافه‌شدن یک بلاک جدید در زنجیره، از قوانین معینی پیروی شود. سپس می‌گوید برای هر فردی که حق افزودن اطلاعات یا بلاک را در دفترکل دارد باید مشکل رمزنگاری را برطرف کرد که برای حل آن توان محاسباتی نیاز است.
انواع DLT
پلتفرم‌های DLT در دو گروه اصلی قرار می‌گیرند: بدون مجوز (عمومی) و مجاز (خصوصی)
1) بدون مجوز: در پلتفرم‌های DLT بدون مجوز، دفتر کل برای همه در دسترس است چرا که به وسیله عملکرد مشترک بین نودها در شبکه عمومی برقرار می‌گردد. هر کسی ممکن است به شبکه وارد شود و جهت برقراری اجماع در فرآیند تائید بلاک شرکت کند. بلاکچین‌های بیت کوین و اتریوم مثالی از بلاکچین‌های بدون مجوز هستند.
2) مجاز: پلتفرم DLT مجاز فاقد آن دسته از بازیگرانی است که ممکن است در اجماع وضعیت سیستم سهیم باشند. بلاکچین تائیدشده این ویژگی را شامل نمی‌شود. دفترکل به وسیله نودهای مجاز نگهداری می‌شود و تنها برای اعضای ثبت‌نام‌شده قابل دسترسی است. پلتفرم‌های مجاز اعتبارسنجی سریع‌تر تراکنش‌ها را ممکن می‌سازند و می‌توانند حریم خصوصی بهتری را عرضه کنند.
خصوصیات فنآوری دفترکل توزیع‌شده
ویژگی‌های فنآوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) به طور خلاصه به شرح زیر است:
1) ناشناس‌بودن: به خصوص برای رمزارز، بلاکچین‌ها مشارکت را تنها با استفاده از شناسه‌ها امکانپذیر می‌کنند. بلاکچین‌های مجاز ممکن است شامل این ویژگی نباشند.
2) شفافیت: هر شرکت‌کننده می‌تواند تمام تراکنش‌های روی بلاکچین را ببیند، اگرچه ممکن است ناشناس باشند. همچنین ممکن است این ویژگی در سیستم‌های مجاز ارائه نشده باشد.
3) اندازه کوچک تراکنش: بلاکچین‌ها اساساً برای تراکنش‌های پولی طراحی شده بودند، از این رو، پیام‌ها ممکن است نسبتاً کوچک فرض شوند.
4) تغییرناپذیری: به دلیل اتصال زنجیره‌ی هش‌های رمزنگاری رکوردها، تغییر به یک رکورد باعث می‌شود هش رکوردهای بعدی نامعتبر باشد، بنابراین تغییرات نیاز به محاسبه مجدد کل زنجیره دارد. از این رو عموماً تغییردادن هر رکورد در یک بلاکچین دشوار است.
5) ضمانت ترتیب بلاک: مکانیسم اجماع، ترتیب بلاک‌ها و در نتیجه ترتیب تراکنش‌ها را تضمین می‌کند و از امکان صرف هزینه اضافی جلوگیری می‌شود.
6) غیرمتمرکز: هیچ مرجع مرکزی برای رکوردها وجود ندارد. با هر به روز رسانی، رکوردها به طور همزمان به گره‌های همتا پراکنده می‌شوند تا از صحت به روزرسانی‌ها اطمینان حاصل شود.
7) ضمانت تکرار و همگام‌سازی: تراکنش‌ها در تمام نودهای شبکه کپی می‌شوند، به طوری که هر نود یک کپی یکسان از تمام رکوردهای تراکنش، از فعلی تا آخرین چرخه به روز رسانی داشته باشد.
8) حفاظت از یکپارچگی: از هش‌های رمزنگاری برای تضمین عدم تغییر رکوردها استفاده می‌شود.
DLT چگونه کار می‌کند؟
مرحله 1: دفترکل توزیع‌شده لیست مرتبطی از همه مجموعه تراکنش‌ها بین همتاهای شبکه است که به لحاظ زمانی مرتب شده‌اند و هر همتا یک کپی محلی را نگه می‌دارد.
مرحله 2: رکورد، تراکنشی است که با یک نود همتا در دفترکل ذخیره می‌شود. اغلب با استفاده از یک کلید رمزنگاری برای دسترسی به یکپارچگی و عدم انکار، رمزدار می‌شود.
مرحله 3: مدیریت تراکنش با فنآوری دفترکل توزیع‌شده (DLT) مانند بلاکچین بین طرفین به اشتراک گذاشته می‌شود.
مرحله 4: دفترکل توزیع‌شده براساس اجماع کاربران پشتیبانی می‌شود. هیچ مرجع مرکزی/ موسسه تهاتر یا منبع مرکزی ذخیره‌ی داده وجود ندارد.
مرحله 5: داده دیجیتال تکثیر‌شده، به اشتراک گذاشته می‌شود و ممکن است در چندین مکان فیزیکی یا نودها پخش شود.
پلتفرم‌های فنآوری دفترکل توزیع‌شده
1) بلاکچین بیت کوین: اولین دفترکل توزیع‌شده به شکل بلاکچین بیت کوین بود. این بلاکچین برای تحقق زیرساخت مرکزی رمزارز بیت کوین اجرا شد که دفترکل عمومی برای همه تراکنش‌های بیت کوین در شبکه را پشتیبانی می‌کند. بلاکچین بیت کوین بدون نیاز به مرجع مورداعتماد، حل مشکل هزینه دوبرابر را امکانپذیر می‌کند و رمزارزها را کاربردی می‌سازد.
2) اتریوم: اتریوم، پلتفرم درحال رشد دیگر DLT است. این یک بلاکچین عمومی منبع باز قابل برنامه‌ریزی است و از عملکرد قرارداد هوشمند پشتیبانی می‌کند. اتریوم نسخه‌ی اصلاح‌شده مکانیسم اجماع بیت کوین است که زمان بلاک‌گذاری موثرتری را در هنگام استخراج میسر می‌سازد.
3) هایپرلجر فابریک: هایپرلجر فابریک یک DLT مشترک منبع باز، و بلاکچین مجاز(خصوصی) است. هایپرلجر دفاتر کل توزیع‌شده مبتنی بر بلاکچین را در طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها قرار می‌دهد. هایپرلجرفابریک برای ایجاد مکانیسم اجماع و خدمات دفتر کل، معماری پیش‌ساخت‌های با ماژول‌های plug-and-play دارد.
4) ریپل: ریپل به عنوان پلتفرمی غیرمتمرکز، یکی از اولین‌ها بود، نوعی دفترکل توزیع‌شده که کمی شبیه به بلاکچین است، این پلتفرم به کاربران اجازه می‌دهد بین یکدیگر پول ارسال کنند. شرکت ریپل پروتکل پرداخت ریپل و شبکه تبادل را ابداع کرد. در ابتدا اُپن کوین (Opencoin) نام داشت و در سال 2015 به ریپل لَبز (Ripple Labs) تغییر نام داد.
نتیجه‌گیری:
فنآوری‌های دفترکل توزیع‌شده پتانسیل زیادی را نشان داده‌اند که توانست بسیاری صنایع را متحول کند. عدم تمرکز، امنیت، اعتماد، و هزینه‌ی پائین عملیات‌ها از جمله ویژگی‌هایی است که به وسیله DTLها ارائه می‌شوند. به علاوه، پیشرفت سریع در جامعه بلاکچین نشان می‌دهد که بسیاری از مسائل باز، درحال بررسی هستند.
بلاکچین سالها به عنوان مترادفی برای فنآوری دفترکل توزیع شده عمل کرده است و اکنون وضعیت درحال تغییر است.
