تنظیم شده در تاریخ: ۱۳۹۷/۰۵/۰۴
معامله سلف یا Futures عبارت است از این که جنسی بصورت نقدی خریداری شود ولی تحویل آن در آینده باشد. مثلا گندمی را از کشاورز میخرد تا شش ماه دیگر تحویل دهد؛ لکن قیمت آن را از اول پرداخت میکند.
اگر مشتری بگوید این پول را میدهم مثلا بعد از شش ماه فلان جنس را بگیرم و فروشنده بگوید قبول کردم، یا فروشنده پول را بگیرد و بگوید فلان جنس را فروختم که بعد از شش ماه تحویل بدهم معامله صحیح است.
- سلف در عملیات بانکی، پیش خرید نقدی محصولات تولیدی (صنعتی، کشاورزی، معدنی) به قیمت معیّن است.
- تولیدکنندهای که در جریان تولید کالا یا فرآورده دچار کمبود سرمایه در گردش میشود میتواند از طریق پیش فروش قسمتی از تولید خود نیاز مالی بنگاه را تأمین نماید.
- قیمت سلف یک جا و به صورت نقد به متقاضی پرداخت میشود.
- قیمت سلف نباید از قیمت نقد کالا هنگام انعقاد قرارداد، بیشتر باشد.
- حداکثر یا حداقل سود انتظاری بانک برای این گونه معاملات به منظور تعیین قیمت فروش، توسط شورای پول و اعتبار تعیین خواهد شد.
- بطور معمول در قرارداد سلف بانکی به فروشنده وکالت داده میشود تا کالا را فروخته و با بانک تسویه نقدی کند.
- معامله سلف از حیث فقهی اطلاق دارد و مقیّد به این نیست که فروشنده سلف، تولیدکننده نیز باشد.
- در قرارداد سلف، خریدار نمیتواند جنسی را که به سلف خریده، پیش از تمام شدن مدت بفروشد و بعد از تمام شدن مدت، اگرچه آن را تحویل نگرفته باشد فروختن آن اشکال ندارد.
- بر اساس ماده 3 دستورالعمل اجرایی، فروش محصولات تولیدی پیش خریده شده قبل از سررسید، ممنوع است.
- اگر بانکی امکان تحویل، حفظ و نگهداری و نقل و انتقال محصولات را نداشته باشد میتواند، مجموع یا بخشی از کالاهای خریداری شده به سلف را به صورت کلی فی الذمه در یک معامله سلف به فروش رساند، سپس در سررسید خریداران را به فروشندگان سلف حواله دهد تا کالاهای مذکور را تحویل بگیرند.