وجه تسمیه: .از واژه ایتالیایی آونتور اخذ شده است
- فرمول شيميايي: SiO2
- سیستم تبلور: هگزاگونال تا دمای 573 درجه
- شکل بلورها: منشوری - بی پیرامیدال - پسودوکوبیک
- اشکال ظاهری: بلوری - آگرگات دانه ای - توده ای
- رده بندی: اکسید
- جلا: شیشه ای - صدفی
- رخ: ناقص - مطابق با سطح 1011
- شکستگی: صدفی - تراشه ای خشن
- سختی: 7
-وزن مخصوص: 2.65
- ميزان شفافيت : غیرشفاف - نیمه کدر
- رنگ : قهوه ای تیره،سبز
- رنگ اثر خط: سیاه
- ژیزمان: کمیاب ; هند ، برزیل ، روسیه ، اسپانیا و چین
- پاراژنز: فلدسپات ها،میکاها،آمفیبول ها،پیروکسن ها
- تشابه کانی شناسی: آپاتیت - پولوسیت - بریل - توپاز - فناکیت
- منشا تشکیل:
ماگمایی- پگماتیتی - هیدروترمال - دگرگونی - رگه های تیپ آلپی - دگرسانی ها - رسوبی
- محل پیدایش: هند
- کاربرد: جواهرسازی
تشخيص نوع ساختگي آن از نوع طبيعي مشكل است.