قیمت دلار در بودجه اگر واقعی نباشد، بودجه واقعی هم تنظیم نخواهد شد. ما دلار 4200 تومانی در اقتصاد ایران نداریم. آن عدد 4200 تومان تنها برای واردات کالاهای اساسی است و دولت آن نرخ را برای کار حسابداری کسانی به کار میبرد که اقدام به واردات کالاهای اساسی میکنند. اگر دولت در این قضیه هم تجدیدنظر میکرد و قیمت واقعی را در نظر میگرفت و یارانه را به کالاها پرداخت میکرد نه به دلار، باز اقتصاد ایران شفافتر میشد. اما این توضیح را به این دلیل ذکر کردم که ما دیگر دلار 4200 تومان در اقتصاد کشور نداریم. حالا هر قدر دلار در بودجه شفافتر تعیین نرخ شود، منجر به آرامش بازار هم خواهد شد. اگر قیمت دلار غیرواقعی باشد، باز باید داستان ایجاد بستر رانت و فساد و سوءاستفاده از منابع ارزی را بشنویم. اخباری که طی یکی، دو سال گذشته بهوفور شنیده شده است. این در حالی است که کشور و دولت بهاندازه کافی انرژی برای چندنرخی بودن ارز صرف کردهاند.
من فکر میکنم، مجلس و دولت در نهایت روی یک قیمت در دلار تفاهم خواهند کرد که آن قیمت مطمئناً به قیمت بازار نزدیکتر است و البته 4200 تومان هم نخواهد بود. قیمتی که برای دلار بودجه 99 تعیین میشود، باید به قیمت بازار نزدیک باشد. در واقع هر قیمتی نزدیک به قیمت بازار یعنی به رسمیت بخشیدن چندنرخی بودن دلار در بازار کالاهای اساسی است؛ قیمت بازار هم مشخص است که چه قیمتی است. مسلماً قیمت بعدی که در لایحه بودجه 99 تعیین میشود، نباید خیلی تفاوتی با قیمت بازار داشته باشد. حالا در این میان گفته میشود اگر نرخ دلار در بودجه بالاتر از 4200 تومان و نزدیک به قیمت بازار تعیین شود، امکان دارد تکانه تورمی بیشتری برای اقتصاد ایجاد کند. اما نباید فراموش کنیم که در حال حاضر تورم با قیمت بنزین سه هزار تومان و اجناس نیز با قیمت دلار 12 هزار تومان شکلگرفتهاند.